Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRKİYE’DE SPOR BİLİMİ ALANINDA 2010-2019 YILLARI ARASINDA YAPILAN BEDENSEL ENGELLİ BİREYLERE YÖNELİK TEZ ÇALIŞMALARININ İÇERİK ANALİZİ

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 29 - 43, 09.07.2020

Öz

Bu araştırma 2010-2019 yılları arasında Türkiye’de spor bilimi alanında yapılan bedensel engelli bireylere yönelik yüksek lisans ve doktora tezi çalışmalarının içerik bakımından incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Elektronik ortamda ulaşılan 19 yüksek lisans tezi ve 3 doktora tezi olmak üzere toplamda 22 tez araştırmaya dahil edilmiştir. Araştırma yöntemi olarak nitel araştırma yöntemlerinden doküman inceleme yöntemi kullanılmıştır. Tezler çalışma yılı, çalışılan grup, veri toplama aracı, çalışmanın içeriği, ve çalışmanın sonucu gibi kriterler açısından incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda bedensel engelli sporcuların sportif performanslarının iyileştirilmesi amacıyla yeni antrenman modellemelerinin oluşturulması için çalışmalar yapılması gerektiği saptanmıştır. Böylece sedanter engelli bireylerin ve engelli çocuk sahibi ebeveynlerin sporda ki gelişmeleri gördükçe spora ilgi duymaları sağlanabilir.

Kaynakça

  • 1. Acıbunar, O. (2019). Farklı Spor Branşlarındaki Bedensel Engelli Sporcuların Sosyal Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı.
  • 2. Akyüz, F.A. (2010). Bedensel Engelli Atıcılarda Gövde Stabilizasyonuna Etki Eden Faktörlerin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Spor Fizyoterapistliği Programı.
  • 3. Altun, B., Bayramlar, K., Kayıhan, G., Ergun, N. (2011). Bedensel Engellilerin Sportif Aktivitelere Katılımının Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi;13:161-164.
  • 4. Belli, Ş. (2019). Bedensel Engelli Çocukların Yüzme Eğitimlerinin Okullarındaki Sosyalleşme Sürecine Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Trabzon Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 5. Ekinci, Ü. (2019). Bedensel Engelli Bireylerin Katıldıkları Serbest Zaman Etkinliklerinden Tatmin Olma Ve Algılanan Özgürlük Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Rekreasyon Ana Bilim Dalı.
  • 6. Esatbeyoğlu, F., Karahan, B.G. (2014). Engelli Bireylerin Fiziksel Aktiviteye Katılımlarının Önündeki Engeller. Spor Bilimleri Dergisi; 25(2):43-55.
  • 7. Ferger, D. (2018). Bedensel Engelli Çocuğa Sahip Annelerin Skolyoz Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 8. Gülümseyen, A. (2019). Bedensel Engelli Bireylere Sunulan Yüzme Faaliyetlerinde Hizmet Kalitesinin Belirlenmesi; Spor İstanbul Örneği. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi.Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Antrenörlük Eğitimi Anabilim Dalı Spor Yönetimi Bilim Dalı.
  • 9. Gürsel, F. Ve Koruç, Z. (2004). Hedef Belirlenen Engelli Olan Ve Olmayan Öğrencilerde Antrenmanın Performans Ve Duygusal Durumlar Üzerine Etkisi. Spor Bilimleri Dergisi;15(3):137-154.
  • 10. İlhan, E. L. (2010). Hareketsiz Yaşamlar Kültürü Ve Beraberinde Getirdikleri. Milli Prodüktivite Merkezi Verimlilik Dergisi, 3,195-210.
  • 11. Kahvecioğlu, S. (2019). Tekerlekli Sandalye Basketbolu Oynayan Bedensel Engellilerin Sosyalleşmesinde Sporun Rolü Ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi. Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 12. Kaplan, H. (2018). Yüzme Türkiye Şampiyonasına Katılan Bedensel Engelli Sporcuların Kaygı Düzeylerinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 13. Kaya, B. (2011). Bedensel Engelliler Masa Tenisi Oyuncularının Fiziksel-Fizyolojik Profillerinin Fonksiyonel Sınıflama İle İlişkilendirilmesi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 14. Kaya, E. (2013). Çalışan Bedensel Engelli Bireylerin Yaşam Tatmini Örgütsel Bağlılık Ve İş Tatmini Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Bilim Dalı.
  • 15. Kırımoğlu, H., Filizoğlu-Çokluk, G., İlhan, E. L., Öz, A. Ş. (2016). The Effect Of Physical Education And Sports Program On The Positive Growth And Coping Strategies Of The Adolescent With Mental Retardation. Shs Web Of Conferences, 26(4), 1086-1092. Doi: 10.1051/Shsconf/20162601086.
  • 16. Mcmahon, Dj. (1998). Social Acceptance Of Children With Developmental Handicaps İn İntegrated Daycamps, Canada: University Of Toronto.
  • 17. Nişli, M. Y., Acar, Z.A., ,Öz-Nişli, E. (2019). Engellilerde Beden Eğitimi Ve Spor Çalışmalarının Çeşitli Kriterler Açısından Gözden Geçirilmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2), 587-603.
  • 18. Özay, F.H. (2019). Bedensel Engelli Sporcuların Toplumsal Hayata Katılımında Sporun Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 19. Özmutlu, İ. (2011). Bedensel Engelli Sporcularda Antrenörlerin Hizmetkâr Liderlik Davranışlarının Sporcu Tatmini İle İlişkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Ana Bilim Dalı.
  • 20. Özyürek, M. (1998). Bedensel Yetersizliği Olanlar, Özel Eğitim, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları, Eskişehir.
  • 21. Polat, G. (2015). Bedensel Engelli Sporcularda Oluşan Spor Sakatlıkları Ve Rehabilitasyon Sürecinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 22. Şahin, A. (2014). Spor Yapan Ve Yapmayan Bedensel Engelli Bireylerin Öfke İfade Tarzlarının Araştırılması. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı.
  • 23. Şahin, A. (2015). Engellilerde Sosyal Gelişim Yetersizlikleri: Sosyalleşme Sürecinde Sporun Faydaları. Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, 2(3), 20-28.
  • 24. Şahin, E. (2016). Sporcu Ve Sporcu Olmayan Bedensel Engelli Bireylerin Özgüven Ve Sosyal İstenirlik Durumlarının Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Düzce Üniveristesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 25. Şentürk, U. (2017). Bedensel Engelli 13-18 Yaş Amputelerin Yaşam Kalitelerinin Ve Serbest Zaman Alışkanlıklarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişimüniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Antrenörlük Eğitimianabilim Dalı Hareket Veantrenman Bilim Dalı.
  • 26. Tunca, S. A. (2017). Bedensel Engelli Bilek Güreşçilerinde El Kavrama Kuvveti İle Kol Antropometrik Özellikler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı Antrenman Ve Hareket Bilimleri Programı.
  • 27. Uslu, A. (2016). 10-20 Yaş Arası Eğitilebilir Ve Öğretilebilir Durumdaki Bedensel Engelli Bayan Ve Erkek Sporcuların Açık Ve Kapalı Alan Etkinliklerinde Yürütülen Spor Eğitiminin Motor Becerileri Üzerine Etkilerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Antrenörlük Eğitimi Anabilim Dalı. Hareket Ve Antrenman Bilimleri Bilim Dalı.
  • 28. Uyar, H. (2018). Bedensel Engelli Sporcuların Doping Kullanımına İlişkin Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Spor Bilimleri Anabilim Dalı.
  • 29. Yavuz, S. (2019). Bedensel Engelli Sporcuların Psikolojik Sağlamlık Ve Bilişsel Esneklik Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Aksaray Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 30. Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • 31. Yıldız, M. (2019). Spor Yapan Ve Yapamayan Bedensel Engelli Bireylerde Dirsek Eklemi Propriyosepsiyon Ölçümünün Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı
  • 32. Yılmaz, A. (2019). Türkiye’de Spor Bilimi Alanında İşitme Engelli Bireylere Yönelik Yapılan Çalışmaların İçerik Analizi (2008-2018). Spormetre,17(3), 58-66 Doı: 10.33689/Spormetre.551889
  • 33. Yılmaz, A., Karakaş, G., Baba-Kaya, H., Kaçay, Z. (2017). The Effects Of Sportive Exercises On Physical Fitness Of Children With Specific Learning Disability. Acta Kinesiologica, 11(1), 88–93.4.
  • 34. Yılmaz, A., Soyer, F. (2018). Effect Of Physical Education And Play Applications On School Social Behaviors Of Mild Level İntellectually Disabled Children. Education Sciences, 8(2), 1–8.
  • 35. Yılmaz, A., Şentürk, U., Ramazanoğlu, F. (2014). Bedensel Engellilerde Spor Konulu Araştırmaların İçerik Analizi. Spor Yönetimi Ve Bilgi Teknolojileri Dergisi; 9(1-2):13064371.
  • 36. Yılmaz, D. (2019). Bedensel Engellilerin Sosyo-Ekonomik Durumlarının Spor Yapma Tercihlerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.

CONTENT ANALYSIS OF THE THESIS FOR THE PHYSICALLY DISABLED INDIVIDUALS BETWEEN 2010-2019 YEARS IN THE FIELD OF SPORT SCIENCE IN TURKEY

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 29 - 43, 09.07.2020

Öz

This
study was conducted to examine the graduate and doctorate thesis work in terms
of content between the years 2010-2019 for the physically disabled individuals
made in the field of sport science in Turkey. A total of 22 theses, including
19 master's thesis and 3 doctoral theses, which were accessed electronically,
were included in the research. As the research method, document analysis
method, one of the qualitative research methods, was used. Thesis were examined
in terms of criteria such as year of study, study group, data collection tool,
content of the study, and result of the study. As a result of the study, it was
determined that studies should be conducted to create new training models in
order to improve the sports performance of physically disabled athletes. Thus,
it can be ensured that sedentary disabled individuals and parents with children
with disabilities are interested in sports as they see the developments in
sports. 

Kaynakça

  • 1. Acıbunar, O. (2019). Farklı Spor Branşlarındaki Bedensel Engelli Sporcuların Sosyal Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı.
  • 2. Akyüz, F.A. (2010). Bedensel Engelli Atıcılarda Gövde Stabilizasyonuna Etki Eden Faktörlerin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Spor Fizyoterapistliği Programı.
  • 3. Altun, B., Bayramlar, K., Kayıhan, G., Ergun, N. (2011). Bedensel Engellilerin Sportif Aktivitelere Katılımının Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi;13:161-164.
  • 4. Belli, Ş. (2019). Bedensel Engelli Çocukların Yüzme Eğitimlerinin Okullarındaki Sosyalleşme Sürecine Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Trabzon Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 5. Ekinci, Ü. (2019). Bedensel Engelli Bireylerin Katıldıkları Serbest Zaman Etkinliklerinden Tatmin Olma Ve Algılanan Özgürlük Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Rekreasyon Ana Bilim Dalı.
  • 6. Esatbeyoğlu, F., Karahan, B.G. (2014). Engelli Bireylerin Fiziksel Aktiviteye Katılımlarının Önündeki Engeller. Spor Bilimleri Dergisi; 25(2):43-55.
  • 7. Ferger, D. (2018). Bedensel Engelli Çocuğa Sahip Annelerin Skolyoz Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 8. Gülümseyen, A. (2019). Bedensel Engelli Bireylere Sunulan Yüzme Faaliyetlerinde Hizmet Kalitesinin Belirlenmesi; Spor İstanbul Örneği. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi.Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Antrenörlük Eğitimi Anabilim Dalı Spor Yönetimi Bilim Dalı.
  • 9. Gürsel, F. Ve Koruç, Z. (2004). Hedef Belirlenen Engelli Olan Ve Olmayan Öğrencilerde Antrenmanın Performans Ve Duygusal Durumlar Üzerine Etkisi. Spor Bilimleri Dergisi;15(3):137-154.
  • 10. İlhan, E. L. (2010). Hareketsiz Yaşamlar Kültürü Ve Beraberinde Getirdikleri. Milli Prodüktivite Merkezi Verimlilik Dergisi, 3,195-210.
  • 11. Kahvecioğlu, S. (2019). Tekerlekli Sandalye Basketbolu Oynayan Bedensel Engellilerin Sosyalleşmesinde Sporun Rolü Ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi. Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 12. Kaplan, H. (2018). Yüzme Türkiye Şampiyonasına Katılan Bedensel Engelli Sporcuların Kaygı Düzeylerinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 13. Kaya, B. (2011). Bedensel Engelliler Masa Tenisi Oyuncularının Fiziksel-Fizyolojik Profillerinin Fonksiyonel Sınıflama İle İlişkilendirilmesi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 14. Kaya, E. (2013). Çalışan Bedensel Engelli Bireylerin Yaşam Tatmini Örgütsel Bağlılık Ve İş Tatmini Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Bilim Dalı.
  • 15. Kırımoğlu, H., Filizoğlu-Çokluk, G., İlhan, E. L., Öz, A. Ş. (2016). The Effect Of Physical Education And Sports Program On The Positive Growth And Coping Strategies Of The Adolescent With Mental Retardation. Shs Web Of Conferences, 26(4), 1086-1092. Doi: 10.1051/Shsconf/20162601086.
  • 16. Mcmahon, Dj. (1998). Social Acceptance Of Children With Developmental Handicaps İn İntegrated Daycamps, Canada: University Of Toronto.
  • 17. Nişli, M. Y., Acar, Z.A., ,Öz-Nişli, E. (2019). Engellilerde Beden Eğitimi Ve Spor Çalışmalarının Çeşitli Kriterler Açısından Gözden Geçirilmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2), 587-603.
  • 18. Özay, F.H. (2019). Bedensel Engelli Sporcuların Toplumsal Hayata Katılımında Sporun Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 19. Özmutlu, İ. (2011). Bedensel Engelli Sporcularda Antrenörlerin Hizmetkâr Liderlik Davranışlarının Sporcu Tatmini İle İlişkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Ana Bilim Dalı.
  • 20. Özyürek, M. (1998). Bedensel Yetersizliği Olanlar, Özel Eğitim, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları, Eskişehir.
  • 21. Polat, G. (2015). Bedensel Engelli Sporcularda Oluşan Spor Sakatlıkları Ve Rehabilitasyon Sürecinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 22. Şahin, A. (2014). Spor Yapan Ve Yapmayan Bedensel Engelli Bireylerin Öfke İfade Tarzlarının Araştırılması. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı.
  • 23. Şahin, A. (2015). Engellilerde Sosyal Gelişim Yetersizlikleri: Sosyalleşme Sürecinde Sporun Faydaları. Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, 2(3), 20-28.
  • 24. Şahin, E. (2016). Sporcu Ve Sporcu Olmayan Bedensel Engelli Bireylerin Özgüven Ve Sosyal İstenirlik Durumlarının Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Düzce Üniveristesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 25. Şentürk, U. (2017). Bedensel Engelli 13-18 Yaş Amputelerin Yaşam Kalitelerinin Ve Serbest Zaman Alışkanlıklarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişimüniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Antrenörlük Eğitimianabilim Dalı Hareket Veantrenman Bilim Dalı.
  • 26. Tunca, S. A. (2017). Bedensel Engelli Bilek Güreşçilerinde El Kavrama Kuvveti İle Kol Antropometrik Özellikler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı Antrenman Ve Hareket Bilimleri Programı.
  • 27. Uslu, A. (2016). 10-20 Yaş Arası Eğitilebilir Ve Öğretilebilir Durumdaki Bedensel Engelli Bayan Ve Erkek Sporcuların Açık Ve Kapalı Alan Etkinliklerinde Yürütülen Spor Eğitiminin Motor Becerileri Üzerine Etkilerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Antrenörlük Eğitimi Anabilim Dalı. Hareket Ve Antrenman Bilimleri Bilim Dalı.
  • 28. Uyar, H. (2018). Bedensel Engelli Sporcuların Doping Kullanımına İlişkin Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Spor Bilimleri Anabilim Dalı.
  • 29. Yavuz, S. (2019). Bedensel Engelli Sporcuların Psikolojik Sağlamlık Ve Bilişsel Esneklik Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Aksaray Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
  • 30. Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • 31. Yıldız, M. (2019). Spor Yapan Ve Yapamayan Bedensel Engelli Bireylerde Dirsek Eklemi Propriyosepsiyon Ölçümünün Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı
  • 32. Yılmaz, A. (2019). Türkiye’de Spor Bilimi Alanında İşitme Engelli Bireylere Yönelik Yapılan Çalışmaların İçerik Analizi (2008-2018). Spormetre,17(3), 58-66 Doı: 10.33689/Spormetre.551889
  • 33. Yılmaz, A., Karakaş, G., Baba-Kaya, H., Kaçay, Z. (2017). The Effects Of Sportive Exercises On Physical Fitness Of Children With Specific Learning Disability. Acta Kinesiologica, 11(1), 88–93.4.
  • 34. Yılmaz, A., Soyer, F. (2018). Effect Of Physical Education And Play Applications On School Social Behaviors Of Mild Level İntellectually Disabled Children. Education Sciences, 8(2), 1–8.
  • 35. Yılmaz, A., Şentürk, U., Ramazanoğlu, F. (2014). Bedensel Engellilerde Spor Konulu Araştırmaların İçerik Analizi. Spor Yönetimi Ve Bilgi Teknolojileri Dergisi; 9(1-2):13064371.
  • 36. Yılmaz, D. (2019). Bedensel Engellilerin Sosyo-Ekonomik Durumlarının Spor Yapma Tercihlerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

İsmail İlbak

Mehmet Ilkım

Yayımlanma Tarihi 9 Temmuz 2020
Gönderilme Tarihi 14 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA İlbak, İ., & Ilkım, M. (2020). TÜRKİYE’DE SPOR BİLİMİ ALANINDA 2010-2019 YILLARI ARASINDA YAPILAN BEDENSEL ENGELLİ BİREYLERE YÖNELİK TEZ ÇALIŞMALARININ İÇERİK ANALİZİ. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 29-43.