Araştırmada egzersiz bağımlılığının ile mutluluk ve sosyal görünüş kaygısı arasındaki ilişki düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya 18 yaş ve üzerinde düzenli egzersiz yapan elli gönüllü çalışma grubu olarak ve düzenli olarak egzersiz yapmayan elli gönüllü kontrol grubu olarak katıldı. Araştırmada veri toplama aracı olarak; ‘Demografik Bilgi Formu’, ‘Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği’, ‘Mutluluk Ölçeği’ ve ‘Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği’ kullanılmıştır. Elde edilen verilerden ölçekler arasındaki ilişkiyi tespit etmek amacıyla Pearson Kolerasyon testi uygulandı. Araştırma sonucunda Çalışmaya katılan kadın kontrol grubunun egzersiz bağımlılığı ölçeği ile mutluluk ölçeği değerleri arasında pozitif yönde anlamlı (r=0,391) ilişki tespit edilmiştir. Kadın çalışma grubunun mutluluk ölçeği ile bireysel-sosyal ihtiyaçların ertelenmesi ve çatışma alt boyutu değerleri arasında negatif yönde anlamlı (r=-0,716,) ilişki tespit edilmiştir. Erkek çalışma grubunun mutluluk ölçeği ile tolerans gelişimi ve tutku alt boyutu değerleri arasında pozitif yönde anlamlı (r=0,400) ilişki tespit edilmiştir. Kadın çalışma grubunun egzersiz bağımlılığı ölçeği ile sosyal görünüş kaygısı ölçeği değerleri arasında pozitif yönde anlamlı (r=0,688) ilişki tespit edilmiştir. Erkek çalışma grubunun sosyal görünüş kaygısı ölçeği ile bireysel-sosyal ihtiyaçların ertelenmesi ve çatışma alt boyutu değerleri arasında pozitif yönde anlamlı (r=0,485) ilişki tespit edilmiştir. Kadın çalışma ve kontrol gruplarının mutluluk ölçeği ile sosyal görünüş kaygısı ölçeği değerleri arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir. Erkek çalışma ve kontrol gruplarının mutluluk ölçeği ile sosyal görünüş kaygısı ölçeği değerleri arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir. Sonuç olarak, düzenli olarak egzersiz yapmanın bireylere hem fiziksel hem de psikolojik olarak olumlu etkiler sağlamasıyla birlikte, egzersiz bağımlılığının kişilerin bireysel ve sosyal yaşantısını aksatması, hatta sakatlık durumunda bile egzersizlere devam edilmesi durumunda bir takım olumsuz sonuçlar oluşabilmektedir.
Egzersiz Bağımlılık Egzersiz Bağımlılığı Mutluluk Kaygı Sosyal Görünüş Kaygısı
The aim of the study was to examine the relationship levels between exercise addiction and happiness and social appearance anxiety. Fifty volunteers aged 18 and over who exercised regularly participated in the study as the study group, and fifty volunteers who did not exercise regularly participated as the control group. As a data collection tool in the research; 'Demographic Information Form', 'Exercise Addiction Scale', 'Happiness Scale' and 'Social Appearance Anxiety Scale' were used. Pearson Correlation test was applied to determine the relationship between the scales from the data obtained. As a result of the research, a positive significant (r=0.391) relationship was detected between the exercise addiction scale and happiness scale values of the female control group participating in the study. A negative significant (r=-0.716) relationship was detected between the happiness scale of the female study group and the postponement of individual-social needs and conflict subscale values. A positive significant (r=0.400) relationship was detected between the male study group's happiness scale and tolerance development and passion subscale values. A positive significant (r=0.688) relationship was detected between the exercise addiction scale and social appearance anxiety scale values of the female study group. A positive significant (r=0.485) relationship was detected between the male study group's social appearance anxiety scale and the postponement of individual-social needs and conflict subscale values. No significant relationship was detected between the happiness scale and social appearance anxiety scale values of the female study and control groups. No significant relationship was detected between the happiness scale and social appearance anxiety scale values of the male study and control groups. In conclusion, although regular exercise provides positive effects on individuals both physically and psychologically, exercise addiction can have negative consequences if it disrupts people's individual and social lives, or if they continue exercising even in the event of injury. As a result, although regular exercise has positive effects on individuals both physically and psychologically, it has been thought that excessive exercise of individuals can lead to negative consequences such as negative effects on their social life and work life, not spending time with their family, and continuing to exercise in case of injury.
: Exercise Addiction Exercise Addiction Happiness Anxiety Social Appearance Anxiety
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Egzersiz ve Spor Bilimleri (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 23 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 31 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024Cilt: 5 Sayı: 1 |