Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE EFFECT OF TRADİTİONAL CHİLDREN'S GAMES ON BODİLY INTELLİGENCE

Yıl 2023, Cilt: 4 Sayı: 3, 94 - 101, 27.01.2024

Oğuzhan Çalı , Rahmi Yıldız

Öz

Regular exercise and physical activity have great benefits for the elderly, and promoting physical activity among this population helps to maintain their basic functions and health. This study aimed to investigate the impact of exercise as a supplement on the quality of life of elderly men residing in the Maku Free Zone. The elderly participants were divided into an experimental group (EG) and a control group (CG). The experimental group underwent a 12-session exercise program, involving 65 minutes of exercise per week, while the control group was placed on a waiting list for two months. Information was collected using a quality of life questionnaire (EQ-5D), and the research data were analyzed using ANOVA. The results revealed that the experimental group (EG) exhibited better scores on quality of life measures compared to the control group (CG). Mobility emerged as the dimension most independently correlated with exercise participation. In light of these findings, relevant authorities should take decisive action to create environments that promote participation in sports and lifelong physical activity for the elderly.

Anahtar Kelimeler

Secondary school Games Traditional children's games Kinesthetic intelligence

Kaynakça

  • Akandere, M. (2003). Eğitici Okul Oyunları. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Akın, E., Kıztanrı, S., Edip, D. (2021). Çocuk Oyunları ve Oyunların Bireylerin Gelişimine Katkısı (Mardin Çocuk Oyunları Örneği). Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(3), 785-798.
  • Akın, F., Atıcı, B. (2015). Oyun Tabanlı Öğrenme Ortamlarının Öğrenci Başarısına ve Görüşlerine Etkisi. Türk Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 75-102.
  • Akoğuz, Y. N., Kalkavan, A., Özdilek, Ç. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi Dersine İlişkin Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 4(2), 404-411.
  • Armstrong, T. (2000). Multiple Intelligences in The Classroom. Alexandria: ASCD Publishing.
  • Arslan, A., Dilci, T. (2018). Çocuk Oyunlarının Çocukların Gelişim Alanlarına Yönelik Etkilerinin Geçmiş ve Günümüz Bağlamında İncelenmesi (Sivas İli Örneklemi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 47-59.
  • Boreham, C., Riddoch, C. (2001). The Physical Activity, Fitness and Health of Children. Journal of Sports Sciences, 19(12), 915-929
  • Bozan, N. (2014). Okul Öncesi Eğitimde Oyunun Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
  • Budak, M. (2016). Geleneksek Çocuk Oyunlarının Oryantasyon ve Ritim Yeteneği Üzerine Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Konya. Türkiye.
  • Büyüköztürk, Ş. (2016). Deneysel Desenler: Öntest-Sontest Kontrol Grubu, Desen ve Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi
  • Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Campbell, B. (1992). Multiple Intelligences in Action. Childhood Education, 68(4), 197-200.
  • Can, A. (2019). Spss ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Celayir, İ. (2015). İlkokul Programı Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersinin İşlevselliğinin ve Geleneksel Çocuk Oyunlarının Uygulanabilirliğine Göre İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi). Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı. Elazığ. Türkiye.
  • Cengiz, Ş. Ş., Pulur, A. (2008). 12 Haftalık Futbol Eğitiminin 8-10 Yaş Grubu Çocukların Bedensel/Kinestetik ve Müzik Zekâ Gelişimi Üzerine Etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 165-173.
  • Cimilli, V. (2017). Spor Lisesi Öğrencilerinde Bedensel/Kinestetik Zekâ ile Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Erzurum. Türkiye.
  • Çalı, O., Kangalgil, M. (2020). Spor Liselerinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (İç Anadolu Bölgesi Örneği). Uluslararası Egzersiz Psikolojisi Dergisi, 2(2), 49-57.
  • Erturan, A, G. (2006). İlköğretim 4. Sınıf Öğrencilerinde Beden Eğitimi Ve Sporun Bedensel/Kinestetik Zekâ Alanı Üzerine Etkisi: Denizli İli Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi Anabilim Dalı, Denizli. Türkiye.
  • Erturan, A, G., Göde, O. (2008). İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Bedensel/Kinestetik Zekâ Erişilerinin Cinsiyet ve Spor Yapma Durumlarına Göre Karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe Journal of Sport Sciences, 19 (1), 23-34.
  • Ferik, A, O. (2021). Spor Yapan ve Yapmayan Lise Öğrencilerinin Akademik Başarıları ile Çoklu Zekâ Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Balıkesir. Türkiye.
  • Field, A. (2009). Discovering Statistics Using SPSS. London: Sage Publications.
  • Gardner, H. (1999). Intelligence Reframed: Multiple Intelligences for the 21st century. New York: Basic Books. Gardner, H. (2004). Zihin Çerçeveleri Çoklu Zekâ Kuramı. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Hande, B. A., Karakaş, G., Gizdem, S. (2015). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Bedensel/Kinestetik Zekâsı ile Akademik Başarılarının İncelenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(1), 66-74.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Tatham, R. L., Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis. New Jersey: Prentice Hall.
  • Hazar, Z., Demir, T. G., Dalkıran, H. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Geleneksel Oyun ve Dijital Oyun Algılarının İncelenmesi: Karşılaştırmalı Metafor Çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 15(4),179-190. DOI: https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000334
  • Hu, L. T., Bentler, P. M. (1999). Cut Off Criteria For Fit Indexes in Covariance Structural Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55
  • Kacar, D. (2020). Geleneksel Çocuk Oyunlarının İnternet Bağımlılığı, Sosyal Beceri ve Stres Düzeyine Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı. Ankara. Türkiye.
  • Kelly, D. (2008). Adaptive versus Learner Control in a Multiple Intelligence Learning Environment. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia, 17(3), 307-336.
  • Koçak, Ç. V. (2019). Çocukların Gelişim Dönemi Özellikleri ve Sporun Gelişim Alanları Üzerindeki Etkileri. Umut C., Cüneyt T., Çalık Veli K. (Dü) içinde, Çocuklar için Spor Eğitimi (s. 1-14). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Küçükibiş, H. F., Özkurt, B., Sirkeci, H., Öztürk, O. (2022). Geleneksel Oyun ve Geleneksel Çocuk Oyunlarının Eğitim-Öğretim Programlarındaki Yeri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 21(83), 1422-1436.
  • Lazear, D. (2001). Multiple Intelligences in the Brain Based Classroom: Teaching the Way the Brain Learns. Glenview II: Skylight Publishing.
  • Maasjo, D. (2002). Blackfoot, Hidatsa and Lakota Sioux Student’s Perceptions Regarding Preferred Learning Styles Based on Gardner’s Multiple Intelligences. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). University Of South Dakota, South Dakotai, America.
  • Mamak, H., Temel, A., Kangalgil, M. (2020). Examining The Self-Efficacy of Primary School Teachers and The Problems Encountered in Physical Education and Game Course. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 15(3), 336-358. DOI: 10.29329/epasr.2020.270.16
  • MEB. (2018). Beden Eğitimi ve Spor Dersi Öğretim Programı. https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/2018120201950145-BEDEN%20EGITIMI%20VE%20SPOR%20OGRETIM%20PROGRAM%202018.pdf
  • Metan, H., Küçük, V. (2017). 12-14 Yaş Grubu Düzenli Spor Yapan ve Yapmayan Bireylerin Çoklu Zekâ Yönüyle Karşılaştırılması. Journal Of International Social Research, 10(49). 327-333.
  • Neville, A. L. (2000). Native American Students’ Self Perceptions Regarding Gardner’s Multiple İntelligences. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). South Dakota State University, Soutf Dakota, America.
  • Nunnally, J. C. (1978). Psychometrictheory. New York: McGraw-Hill.
  • Özgün, A., Yaşartürk, F., Ayhan, B., Bozkuş, T. (2017). Hentbolcuların Spora Özgü Başarı Motivasyonu ve Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(2), 83-94.
  • Özmen, H. (2015). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. M. Mustafa (Dü) içinde, Araştırma ve Temel Özellikleri (s. 9-11). Ankara: Pegem Akademi.
  • Özyürek, A., Çavuş, Z. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
  • Özyürek, A., Şahin, F. T., Gündüz, Z. B. (2018). Nesilden Nesile Kültürel Aktarımda Oyun ve Oyuncakların Rolü. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27(1), 1-12.
  • Petrovska, S., Sivevska, D., Cackov, O. (2013). Role Of The Game in The Development Of Preschool Child. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 92, 880-884.
  • Renk, M., (2019). 10-13 Yaş Grubu Çocuklarda Oyunsal Etkinliklerin Dikkat Gelişimine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Niğde. Türkiye.
  • Renk, M., İbiş, S., Aktuğ, Z., B. (2020). 10-13 Yaş Grubu Çocuklarda Oyunsal Etkinliklerin Dikkat Gelişimine Etkisi. Gaziantep Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 181-193. https://doi.org/10.31680/gaunjss.675451
  • Rettig, M. (2005). Using The Multiple İntelligences to Enhance İnstruction For Young Children and Young Children With Disabilities. Early Childhood Education Journal, 32(4), 255-259.
  • Saban, A. (2001). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim. Ankara: Nobel Yayın dağıtım.
  • Saban, A. (2004). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • Sallabaş, M. (2020). Halk Biliminin İşlevleri Bağlamında Geleneksel Çocuk Oyunları: RTÜK Çocuk Oyunları. Milli Folklor, 16(126), 99-109.
  • Savaş, E., Gülüm, K. (2014). Geleneksel Oyunlarla Öğretim Yöntemi Uygulamasının Başarı ve Kalıcılık Üzerine Etkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 183-202.
  • Sel, R. (2000). Okulöncesi Çocuklarına Oyunlar-Rondlar. İstanbul: Ya-Pa Yayın Pazarlama.
  • Seyrek, H., Sun, M. (2003). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun. İzmir: Müzik Eserleri Yayınlar.
  • Soy, E. (2019). 8- 10 Yaş Grubu Çocuklarda Sporda Yetenek Seçimi ile Kinestetik Zekâ ve Fiziksel Öz Saygınlık Arasındaki İlişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Ankara. Türkiye.
  • Şimşek, N. (2007). Öğrenmeyi Öğrenmede Alternatif Yaklaşımlar. Ankara: Asil Yayınları.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş: Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
  • Tekin, M. (2009). Orta Öğretimde Öğrenim Gören Öğrencilerden Spor Yapan ve Yapmayanlar Arasındaki Yaratıcılık ve Çoklu Zekâ Alanlarının Araştırılması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı. Ankara. Türkiye.
  • Temel, A., Kangalgil, M. (2021). Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Gerçekleşmesine İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. Millî Eğitim Bakanlığı, 50(229), 445-462. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1557545
  • Uskan, S. B., Bozkuş, T. (2019). Eğitimde Oyunun Yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 123- 131.
  • Yaşartürk, F., Bilgin, B. (2018). Üniversitede Öğrenim Gören Hentbolcuların Serbest Zaman Tatmin ve Yaşam Doyum Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 50-60.
  • Yaşartürk, F., Yılmaz, H. (2019). Rekreatif Etkinliklere Katılan Kamu Personellerinin İş Stresi ve Serbest Zamanda Algılanan Özgürlük Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1), 1325-1335.
  • Yıldız, R., Kangalgil, M. (2021). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin İlköğretim İkinci Kademe Beden Eğitimi ve Spor Dersi kazanımlarının Gerçekleştirilmesine İlişkin Görüşleri. Uluslararası Toplum Araştırma Dergisi, 18(40), 1-16.
  • Yıldız, R., Koçak, Ç., V. (2022). Geleneksel Çocuk Oyunlarının İlkokul Öğrencilerinin Karar Verme Becerilerine Etkisi. Sivas Cumhuriyet University Journal of Sport Sciences, 3(2): 38-44.
  • Yüksel, F. (2002). Yönetici Adaylarının Mantıklı Karar Verme ve Problem Çözme Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 27(125), 8-16.
  • Yüksel, Ö. (2006). Davranış Bilimleri. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Yüksel, S. (2011). Diyarbakır Halk Eğitimi Merkezlerindeki Takı Tasarımı Eğitim Programının İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, El Sanatları Eğitimi Anabilim Dalı. Ankara. Türkiye.

GELENEKSEL ÇOCUK OYUNLARININ BEDENSEL ZEKÂYA ETKİSİ

Yıl 2023, Cilt: 4 Sayı: 3, 94 - 101, 27.01.2024

Oğuzhan Çalı , Rahmi Yıldız

Öz

Araştırmanın amacı, geleneksel çocuk oyunlarının ortaokul öğrencilerinin bedensel zekâlarına etkisini incelemektir. Çalışma grubunu, 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Sivas Ulaş ilçesi Vali Lütfi Tuncel Ortaokulunda öğrenim gören 50 öğrenci oluşturmaktadır. Deney grubuna Geleneksel Çocuk Oyunları Federasyonu tarafından belirlenen geleneksel çocuk oyunlarından; seksek, yakan top, mendil kapmaca, halat çekmece, çuval yarışı ve tombik oyunları oynatılmıştır. Veri toplamak amacıyla “Kişisel Bilgi Formu” ve öğrencilerin bedensel zekâlarını ölçmek için “Çoklu Zekâ Alanları Envanteri” kullanılmıştır. Araştırma öncesinde envanterin Bedensel Zekâ boyutuna yönelik geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmıştır. Deney grubuna 10 hafta boyunca, hafta da 4 saat oyun programı uygulanmıştır. Verilerin analizinde, aritmetik ortalama, frekans, standart sapma ve korelasyon betimsel analizleri kullanılmıştır. Ön test-son test puanları için, parametrik olmayan testlerden Wilcoxon testi, bedensel zekâ puanlarının ikişerli karşılaştırılmasında ise Mann Whitney U testi kullanılmıştır. 0.05 anlamlılık düzeyi dikkate alınmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda geleneksel çocuk oyunlarının ortaokul beşinci sınıf öğrencilerinin, bedensel zekâ puanların da artış sağladığı görülmüştür. Öğrencilerin cinsiyet, yaş ve spor yapma değişkenlerine göre bedensel zekâ puanlarında ise anlamlı farklılaşma olmadığı görülmüştür. Çocuğun tüm gelişim alanlarına etkisi olan oyun, bedensel olarak çocuğun kendini tanımasını ve daha aktif ve sağlıklı hayat sürmesini sağlar. Bu bulgulardan hareketle, ortaokul beden eğitimi ve spor dersi öğretim programında, çocukların bedensel zekâsının gelişmesini desteleyecek geleneksel çocuk oyunlarına daha çok yer verebilirler.

Anahtar Kelimeler

Ortaokul Oyun Geleneksel çocuk oyunları Bedensel zeka

Kaynakça

  • Akandere, M. (2003). Eğitici Okul Oyunları. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Akın, E., Kıztanrı, S., Edip, D. (2021). Çocuk Oyunları ve Oyunların Bireylerin Gelişimine Katkısı (Mardin Çocuk Oyunları Örneği). Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(3), 785-798.
  • Akın, F., Atıcı, B. (2015). Oyun Tabanlı Öğrenme Ortamlarının Öğrenci Başarısına ve Görüşlerine Etkisi. Türk Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 75-102.
  • Akoğuz, Y. N., Kalkavan, A., Özdilek, Ç. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi Dersine İlişkin Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 4(2), 404-411.
  • Armstrong, T. (2000). Multiple Intelligences in The Classroom. Alexandria: ASCD Publishing.
  • Arslan, A., Dilci, T. (2018). Çocuk Oyunlarının Çocukların Gelişim Alanlarına Yönelik Etkilerinin Geçmiş ve Günümüz Bağlamında İncelenmesi (Sivas İli Örneklemi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 47-59.
  • Boreham, C., Riddoch, C. (2001). The Physical Activity, Fitness and Health of Children. Journal of Sports Sciences, 19(12), 915-929
  • Bozan, N. (2014). Okul Öncesi Eğitimde Oyunun Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
  • Budak, M. (2016). Geleneksek Çocuk Oyunlarının Oryantasyon ve Ritim Yeteneği Üzerine Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Konya. Türkiye.
  • Büyüköztürk, Ş. (2016). Deneysel Desenler: Öntest-Sontest Kontrol Grubu, Desen ve Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi
  • Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Campbell, B. (1992). Multiple Intelligences in Action. Childhood Education, 68(4), 197-200.
  • Can, A. (2019). Spss ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Celayir, İ. (2015). İlkokul Programı Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersinin İşlevselliğinin ve Geleneksel Çocuk Oyunlarının Uygulanabilirliğine Göre İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi). Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı. Elazığ. Türkiye.
  • Cengiz, Ş. Ş., Pulur, A. (2008). 12 Haftalık Futbol Eğitiminin 8-10 Yaş Grubu Çocukların Bedensel/Kinestetik ve Müzik Zekâ Gelişimi Üzerine Etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 165-173.
  • Cimilli, V. (2017). Spor Lisesi Öğrencilerinde Bedensel/Kinestetik Zekâ ile Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Erzurum. Türkiye.
  • Çalı, O., Kangalgil, M. (2020). Spor Liselerinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (İç Anadolu Bölgesi Örneği). Uluslararası Egzersiz Psikolojisi Dergisi, 2(2), 49-57.
  • Erturan, A, G. (2006). İlköğretim 4. Sınıf Öğrencilerinde Beden Eğitimi Ve Sporun Bedensel/Kinestetik Zekâ Alanı Üzerine Etkisi: Denizli İli Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi Anabilim Dalı, Denizli. Türkiye.
  • Erturan, A, G., Göde, O. (2008). İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Bedensel/Kinestetik Zekâ Erişilerinin Cinsiyet ve Spor Yapma Durumlarına Göre Karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe Journal of Sport Sciences, 19 (1), 23-34.
  • Ferik, A, O. (2021). Spor Yapan ve Yapmayan Lise Öğrencilerinin Akademik Başarıları ile Çoklu Zekâ Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Balıkesir. Türkiye.
  • Field, A. (2009). Discovering Statistics Using SPSS. London: Sage Publications.
  • Gardner, H. (1999). Intelligence Reframed: Multiple Intelligences for the 21st century. New York: Basic Books. Gardner, H. (2004). Zihin Çerçeveleri Çoklu Zekâ Kuramı. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Hande, B. A., Karakaş, G., Gizdem, S. (2015). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Bedensel/Kinestetik Zekâsı ile Akademik Başarılarının İncelenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(1), 66-74.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Tatham, R. L., Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis. New Jersey: Prentice Hall.
  • Hazar, Z., Demir, T. G., Dalkıran, H. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Geleneksel Oyun ve Dijital Oyun Algılarının İncelenmesi: Karşılaştırmalı Metafor Çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 15(4),179-190. DOI: https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000334
  • Hu, L. T., Bentler, P. M. (1999). Cut Off Criteria For Fit Indexes in Covariance Structural Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55
  • Kacar, D. (2020). Geleneksel Çocuk Oyunlarının İnternet Bağımlılığı, Sosyal Beceri ve Stres Düzeyine Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı. Ankara. Türkiye.
  • Kelly, D. (2008). Adaptive versus Learner Control in a Multiple Intelligence Learning Environment. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia, 17(3), 307-336.
  • Koçak, Ç. V. (2019). Çocukların Gelişim Dönemi Özellikleri ve Sporun Gelişim Alanları Üzerindeki Etkileri. Umut C., Cüneyt T., Çalık Veli K. (Dü) içinde, Çocuklar için Spor Eğitimi (s. 1-14). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Küçükibiş, H. F., Özkurt, B., Sirkeci, H., Öztürk, O. (2022). Geleneksel Oyun ve Geleneksel Çocuk Oyunlarının Eğitim-Öğretim Programlarındaki Yeri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 21(83), 1422-1436.
  • Lazear, D. (2001). Multiple Intelligences in the Brain Based Classroom: Teaching the Way the Brain Learns. Glenview II: Skylight Publishing.
  • Maasjo, D. (2002). Blackfoot, Hidatsa and Lakota Sioux Student’s Perceptions Regarding Preferred Learning Styles Based on Gardner’s Multiple Intelligences. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). University Of South Dakota, South Dakotai, America.
  • Mamak, H., Temel, A., Kangalgil, M. (2020). Examining The Self-Efficacy of Primary School Teachers and The Problems Encountered in Physical Education and Game Course. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 15(3), 336-358. DOI: 10.29329/epasr.2020.270.16
  • MEB. (2018). Beden Eğitimi ve Spor Dersi Öğretim Programı. https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/2018120201950145-BEDEN%20EGITIMI%20VE%20SPOR%20OGRETIM%20PROGRAM%202018.pdf
  • Metan, H., Küçük, V. (2017). 12-14 Yaş Grubu Düzenli Spor Yapan ve Yapmayan Bireylerin Çoklu Zekâ Yönüyle Karşılaştırılması. Journal Of International Social Research, 10(49). 327-333.
  • Neville, A. L. (2000). Native American Students’ Self Perceptions Regarding Gardner’s Multiple İntelligences. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). South Dakota State University, Soutf Dakota, America.
  • Nunnally, J. C. (1978). Psychometrictheory. New York: McGraw-Hill.
  • Özgün, A., Yaşartürk, F., Ayhan, B., Bozkuş, T. (2017). Hentbolcuların Spora Özgü Başarı Motivasyonu ve Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(2), 83-94.
  • Özmen, H. (2015). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. M. Mustafa (Dü) içinde, Araştırma ve Temel Özellikleri (s. 9-11). Ankara: Pegem Akademi.
  • Özyürek, A., Çavuş, Z. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
  • Özyürek, A., Şahin, F. T., Gündüz, Z. B. (2018). Nesilden Nesile Kültürel Aktarımda Oyun ve Oyuncakların Rolü. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27(1), 1-12.
  • Petrovska, S., Sivevska, D., Cackov, O. (2013). Role Of The Game in The Development Of Preschool Child. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 92, 880-884.
  • Renk, M., (2019). 10-13 Yaş Grubu Çocuklarda Oyunsal Etkinliklerin Dikkat Gelişimine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Niğde. Türkiye.
  • Renk, M., İbiş, S., Aktuğ, Z., B. (2020). 10-13 Yaş Grubu Çocuklarda Oyunsal Etkinliklerin Dikkat Gelişimine Etkisi. Gaziantep Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 181-193. https://doi.org/10.31680/gaunjss.675451
  • Rettig, M. (2005). Using The Multiple İntelligences to Enhance İnstruction For Young Children and Young Children With Disabilities. Early Childhood Education Journal, 32(4), 255-259.
  • Saban, A. (2001). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim. Ankara: Nobel Yayın dağıtım.
  • Saban, A. (2004). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • Sallabaş, M. (2020). Halk Biliminin İşlevleri Bağlamında Geleneksel Çocuk Oyunları: RTÜK Çocuk Oyunları. Milli Folklor, 16(126), 99-109.
  • Savaş, E., Gülüm, K. (2014). Geleneksel Oyunlarla Öğretim Yöntemi Uygulamasının Başarı ve Kalıcılık Üzerine Etkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 183-202.
  • Sel, R. (2000). Okulöncesi Çocuklarına Oyunlar-Rondlar. İstanbul: Ya-Pa Yayın Pazarlama.
  • Seyrek, H., Sun, M. (2003). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun. İzmir: Müzik Eserleri Yayınlar.
  • Soy, E. (2019). 8- 10 Yaş Grubu Çocuklarda Sporda Yetenek Seçimi ile Kinestetik Zekâ ve Fiziksel Öz Saygınlık Arasındaki İlişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Ankara. Türkiye.
  • Şimşek, N. (2007). Öğrenmeyi Öğrenmede Alternatif Yaklaşımlar. Ankara: Asil Yayınları.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş: Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
  • Tekin, M. (2009). Orta Öğretimde Öğrenim Gören Öğrencilerden Spor Yapan ve Yapmayanlar Arasındaki Yaratıcılık ve Çoklu Zekâ Alanlarının Araştırılması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı. Ankara. Türkiye.
  • Temel, A., Kangalgil, M. (2021). Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Gerçekleşmesine İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. Millî Eğitim Bakanlığı, 50(229), 445-462. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1557545
  • Uskan, S. B., Bozkuş, T. (2019). Eğitimde Oyunun Yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 123- 131.
  • Yaşartürk, F., Bilgin, B. (2018). Üniversitede Öğrenim Gören Hentbolcuların Serbest Zaman Tatmin ve Yaşam Doyum Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 50-60.
  • Yaşartürk, F., Yılmaz, H. (2019). Rekreatif Etkinliklere Katılan Kamu Personellerinin İş Stresi ve Serbest Zamanda Algılanan Özgürlük Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1), 1325-1335.
  • Yıldız, R., Kangalgil, M. (2021). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin İlköğretim İkinci Kademe Beden Eğitimi ve Spor Dersi kazanımlarının Gerçekleştirilmesine İlişkin Görüşleri. Uluslararası Toplum Araştırma Dergisi, 18(40), 1-16.
  • Yıldız, R., Koçak, Ç., V. (2022). Geleneksel Çocuk Oyunlarının İlkokul Öğrencilerinin Karar Verme Becerilerine Etkisi. Sivas Cumhuriyet University Journal of Sport Sciences, 3(2): 38-44.
  • Yüksel, F. (2002). Yönetici Adaylarının Mantıklı Karar Verme ve Problem Çözme Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 27(125), 8-16.
  • Yüksel, Ö. (2006). Davranış Bilimleri. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Yüksel, S. (2011). Diyarbakır Halk Eğitimi Merkezlerindeki Takı Tasarımı Eğitim Programının İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, El Sanatları Eğitimi Anabilim Dalı. Ankara. Türkiye.
Toplam 65 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Beden Eğitimi ve Oyun, Beden Eğitimi ve Spor Pedagojisi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Oğuzhan Çalı 0000-0001-6521-9714

Rahmi Yıldız 0000-0001-9789-7157

Yayımlanma Tarihi 27 Ocak 2024
Gönderilme Tarihi 23 Aralık 2023
Kabul Tarihi 23 Ocak 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023Cilt: 4 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Çalı, O., & Yıldız, R. (2024). GELENEKSEL ÇOCUK OYUNLARININ BEDENSEL ZEKÂYA ETKİSİ. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 4(3), 94-101.
 Kapak Resmi İndir