Research Article
BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR ÖĞRETMENLERİNİN OYUN TERCİHLERİNE İLIŞKİN GÖRÜŞLERİ: YORUMLAYICI FENOMENOLOJİK BIR ANALİZ
Abstract
Bu araştırmanın amacı, beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin derslerde tercih ettikleri oyunlara ilişkin görüşlerini ve bu tercihleri şekillendiren etkenleri incelemektir. Yorumlayıcı fenomenolojik analiz deseniyle yürütülen çalışmada, farklı illerde görev yapan 8 kadın ve 8 erkek olmak üzere toplam 16 beden eğitimi ve spor öğretmeni ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmeler, hem yüz yüze hem de çevrimiçi ortamda Zoom Cloud Meetings programı aracılığıyla yapılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde Maxqda yazılımından yararlanılmış ve içerik analizi yöntemi uygulanmıştır. Analiz sürecinde temalar, kategoriler ve kodlar sistematik biçimde oluşturularak öğretmenlerin oyun tercihlerini belirleyen etkenler bu yapılar çerçevesinde değerlendirilmiş; her bir kod, ilgili katılımcı görüşlerinden alınan doğrudan ifadelerle desteklenmiştir. Kodlamalar arasındaki uyum düzeyi Cohen’s Kappa katsayısı ile hesaplanmış ve κ = 0.84 olarak bulunmuştur. Bu değer, literatürde yüksek uyum düzeyi için kabul edilen aralıkta yer almaktadır. Araştırma bulguları, oyun tercihlerinin pedagojik, müfredat odaklı, sosyal-psikolojik, çevresel, kültürel ve güvenlik temelli unsurların etkileşimi sonucunda şekillendiğini ortaya koymuştur. Ayrıca elde edilen sonuçlar, oyunların yalnızca eğlenceli bir etkinlik değil; aynı zamanda öğrencilerin bilişsel, duyuşsal, sosyal ve psikomotor gelişimlerini destekleyen önemli bir öğretim aracı olduğunu göstermektedir.
References
- Albayrak, M. (2019). Beden eğitimi derslerinde oyun uygulamaları üzerine öğretmen görüşleri. Eğitim ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(2), 112–125.
- Hortigüela-Alcalá, D., & Hernando-Garijo, A. (2017). Teaching games for understanding in physical education: A comprehensive approach to increase students’ motivation. Journal of Human Kinetics, 59, 17–27. https://doi.org/10.1515/hukin-2017-0144 .
- Almonacid-Fierro, A., Mondaca Urrutia, J., Sepúlveda-Vallejos, S., & Valdebenito, K. (2021). Social representations of physical education teachers concerning the game: A qualitative study in Chile. Pedagogy of Physical Culture and Sports, 25(6). https://doi.org/10.15561/26649837.2021.0606 .
- Ateş, H. (2016). İlköğretim beden eğitimi derslerinde oyun temelli öğretim yöntemlerinin incelenmesi [Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi]. Gazi Üniversitesi.
- Ateş, M. A. (2016). Üniversitelerin eğitim fakültelerinin farklı bölümlerinde okuyan öğrencilerin oyun algılarının incelenmesi [Yüksek lisans tezi, Doğu Akdeniz Üniversitesi]. Doğu Akdeniz Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim, Öğretim ve Araştırma Enstitüsü.
- Aytekin, Z. (2022). Ortaokul beden eğitimi öğretmenlerinin oyun tercihleri üzerine nitel bir araştırma. Millî Eğitim Dergisi, 51(234), 44–59.
- Beni, S. (2022). Barriers to meaningful PE implementation. Research in Education, [Eksik cilt/sayı/sayfa].
- Beni, S., Fletcher, T., & Ní Chróinín, D. (2017). Meaningful experiences in physical education and youth sport: A review of the literature. Quest, 69(3), 291–312. https://doi.org/10.1080/00336297.2016.1224192
- Camacho-Sánchez, R. (2023). Game-based learning and gamification in physical education: Impacts on motivation and engagement. Education Sciences, 13(2), 183. https://doi.org/10.3390/educsci13020183
- Civelek, P. (2022). Farklı eğitim ortamlarında uygulanan oyun temelli hareket eğitim programının sedanter 5 yaş çocukların motor gelişimleri, fiziksel aktiviteleri ve sosyal becerilerinin gelişimine etkisi [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Marmara Üniversitesi.
- Dönmez, N. B. (1992). Üniversitede çocuk gelişimi ve eğitimi bölümü ve kız meslek lisesi öğrencileri için oyun kitabı. Bayrak Matbaası.
- Eatough, V., & Smith, J. A. (2017). Interpretative phenomenological analysis. In C. Willig & W. Stainton-Rogers (Eds.), The SAGE handbook of qualitative research in psychology (pp. 193–211). SAGE.
- Glen, J., Smith, T., & Robinson, M. (2012). The role of play in child development. Journal of Early Childhood Research, 10(3), 213–229.
- Glenn, N. M., Knight, C. J., Holt, N. L., & Spence, J. C. (2013). Meanings of play among children. Childhood, 20(2), 185–199. https://doi.org/10.1177/0907568212454751 .
- Gözler, A., Turan, B., & Turan, M. (2020). Çocuk oyunlarının ilkokul öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerine etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(2), 186–201.
- Gündüz, N., & Atav, S. (2023). Beden eğitimi ve sınıf öğretmenlerinin beden eğitimi ve oyun dersindeki oyun tercihlerinin incelenmesi. Journal of Global Sport and Education Research, 6(3), 57–73.
- Güler, H., Hacıoğlu, M., & Taşğın, Ö. (2015). Beden eğitimi derslerinde oyunların rolü. Uluslararası Spor Bilimleri Dergisi, 6(2), 88–103.
- Güler, M., Güler, M., & Tuncel, S. (2015). Beden eğitimi öğretmenlerinin derslerinde oyun tercihleri. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(1), 55–70.
- Hazar, M. (1996). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Saray Matbaası.
- Hazar, M. (1997). Çocuk oyunları ve gelişim. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 45–59.
- Jenkinson, K. A., & Benson, A. C. (2010). Barriers to Providing Physical Education and Physical Activity in Victorian State Secondary Schools. Australian Journal of Teacher Education, 35(8). https://doi.org/10.14221/ajte.2010v35n8.1 .
- Johnson, B. R. (1997). Examining the validity structure of qualitative research. Education, 118(3), 282–292.
- Kerkez, F. (2006). Oyun ve egzersizin yuva ve anaokuluna giden 5–6 yaş grubu çocuklarda fiziksel ve motor gelişime etkisinin araştırılması [Doktora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi]. Karadeniz Teknik Üniversitesi.
- Kılıçoğlu, A. (2006). Oyunun eğitimdeki yeri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39(1), 67–80.
- Landis, J. R., & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33(1), 159–174. https://doi.org/10.2307/2529310
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2012). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı 29.08.2012 tarihli ve 139 sayılı karar. http://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2013_03/06051805_cilt1.pdf
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Beden eğitimi ve oyun öğretim programı. https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/20181023115223781-06.%20Beden%20E%C4%9Ftimi%20ve%20Oyun%202018-124%20Eki%20%C3%96P.pdf.pdf
- Mo, W., Saibon, J. B., Li, Y., Li, J., & He, Y. (2024). Effects of game-based physical education program on enjoyment in children and adolescents: a systematic review and meta-analysis. BMC public health, 24(1), 517.
- Mössig, S., & Beni, S. (2022). Nonlinear processes in PE teachers’ innovation practices. Teaching and Teacher Education, 112, 103635. https://doi.org/10.1016/j.tate.2021.103635
- Özkan, Z., & Samur, Y. (2017). Oyunlaştırma yönteminin öğrencilerin motivasyonları üzerine etkisi. Ege Eğitim Dergisi, 18(2), 857–886. https://doi.org/10.19126/eed.379582
- Özsaydı, Ş. (2024). Beden eğitimi derslerinde öğretim yaklaşımlarının öğrenci motivasyonu ve katılımı üzerindeki etkileri. Spor Eğitim Dergisi, 8(3), 191–199.
- Park, İ., Avcı, P., & Bayrakdar, A. (2020). Beden eğitimi ve oyun dersi kapsamında oyun ve fiziksel etkinlik kartının geliştirilmesi. Herkes İçin Spor ve Rekreasyon Dergisi, 2(2), 95–100.
- Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods: Integrating theory and practice (4th ed.). SAGE.
- Sandelowski, M. (1986). The problem of rigor in qualitative research. Advances in Nursing Science, 8(3), 27–37.
- Sarışık, S., Akça, E., Karasu, C., & Karabacak, K. (2023). İlkokullarda uygulanan beden eğitimi ve oyun dersinin sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre incelenmesi. Göbeklitepe Eğitim ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(2), 82–96.
- Serhatlıoğlu, B., & Kalo, F. (2022). İlkokul öğrencilerinin beden eğitimi ve oyun dersine ilişkin görüşleri. Turkish Journal of Educational Studies, 9(2), 133–157.
- Shinebourne, P. (2011). The theoretical underpinnings of interpretative phenomenological analysis (IPA). Existential Analysis, 22(1), 16–32.
- Smith, J. A., & Osborn, M. (2015). Interpretative phenomenological analysis as a useful methodology for research on the lived experience of pain. British Journal of Pain, 9(1), 41–42.
- Smith, J. A., Flowers, P., & Larkin, M. (2009). Interpretative phenomenological analysis: Theory, method and research. SAGE.
- Yogman, M., Garner, A., Hutchinson, J., Hirsh-Pasek, K., & Golinkoff, R. M. (2018). The power of play: A pediatric role in enhancing development in young children. Pediatrics, 142(3), e20182058.
- Zhou, Y., et al. (2025). Associations between class-level factors and student MVPA. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 22, Article 1.
PHYSICAL EDUCATION AND SPORTS TEACHERS’ PERSPECTIVES ON GAME PREFERENCES: AN INTERPRETATIVE PHENOMENOLOGICAL ANALYSIS
Abstract
The present study aims to explore the perspectives of physical education and sports teachers on the games they prefer to use in their lessons, as well as the factors influencing these preferences. Employing an interpretative phenomenological analysis design, semi-structured interviews were conducted with 16 physical education and sports teachers (8 female and 8 male) working in various provinces. The interviews were carried out both face-to-face and online through the Zoom Cloud Meetings platform. The collected data were analyzed using Maxqda software, and the content analysis method was applied. Within this process, themes, categories, and codes were systematically identified, and the factors shaping teachers’ game preferences were examined accordingly. Each code was substantiated with direct quotations from the participants. Inter-coder reliability was assessed using Cohen’s Kappa coefficient, which yielded a value of κ = 0.84, indicating a high level of agreement according to the literature. The findings demonstrated that game preferences are shaped by the interplay of pedagogical, curriculum-based, socio-psychological, environmental, cultural, and safety-related factors. Moreover, the results highlighted that games should not be regarded merely as entertaining activities but rather as essential pedagogical tools that foster students’ cognitive, affective, social, and psychomotor development.
References
- Albayrak, M. (2019). Beden eğitimi derslerinde oyun uygulamaları üzerine öğretmen görüşleri. Eğitim ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(2), 112–125.
- Hortigüela-Alcalá, D., & Hernando-Garijo, A. (2017). Teaching games for understanding in physical education: A comprehensive approach to increase students’ motivation. Journal of Human Kinetics, 59, 17–27. https://doi.org/10.1515/hukin-2017-0144 .
- Almonacid-Fierro, A., Mondaca Urrutia, J., Sepúlveda-Vallejos, S., & Valdebenito, K. (2021). Social representations of physical education teachers concerning the game: A qualitative study in Chile. Pedagogy of Physical Culture and Sports, 25(6). https://doi.org/10.15561/26649837.2021.0606 .
- Ateş, H. (2016). İlköğretim beden eğitimi derslerinde oyun temelli öğretim yöntemlerinin incelenmesi [Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi]. Gazi Üniversitesi.
- Ateş, M. A. (2016). Üniversitelerin eğitim fakültelerinin farklı bölümlerinde okuyan öğrencilerin oyun algılarının incelenmesi [Yüksek lisans tezi, Doğu Akdeniz Üniversitesi]. Doğu Akdeniz Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim, Öğretim ve Araştırma Enstitüsü.
- Aytekin, Z. (2022). Ortaokul beden eğitimi öğretmenlerinin oyun tercihleri üzerine nitel bir araştırma. Millî Eğitim Dergisi, 51(234), 44–59.
- Beni, S. (2022). Barriers to meaningful PE implementation. Research in Education, [Eksik cilt/sayı/sayfa].
- Beni, S., Fletcher, T., & Ní Chróinín, D. (2017). Meaningful experiences in physical education and youth sport: A review of the literature. Quest, 69(3), 291–312. https://doi.org/10.1080/00336297.2016.1224192
- Camacho-Sánchez, R. (2023). Game-based learning and gamification in physical education: Impacts on motivation and engagement. Education Sciences, 13(2), 183. https://doi.org/10.3390/educsci13020183
- Civelek, P. (2022). Farklı eğitim ortamlarında uygulanan oyun temelli hareket eğitim programının sedanter 5 yaş çocukların motor gelişimleri, fiziksel aktiviteleri ve sosyal becerilerinin gelişimine etkisi [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Marmara Üniversitesi.
- Dönmez, N. B. (1992). Üniversitede çocuk gelişimi ve eğitimi bölümü ve kız meslek lisesi öğrencileri için oyun kitabı. Bayrak Matbaası.
- Eatough, V., & Smith, J. A. (2017). Interpretative phenomenological analysis. In C. Willig & W. Stainton-Rogers (Eds.), The SAGE handbook of qualitative research in psychology (pp. 193–211). SAGE.
- Glen, J., Smith, T., & Robinson, M. (2012). The role of play in child development. Journal of Early Childhood Research, 10(3), 213–229.
- Glenn, N. M., Knight, C. J., Holt, N. L., & Spence, J. C. (2013). Meanings of play among children. Childhood, 20(2), 185–199. https://doi.org/10.1177/0907568212454751 .
- Gözler, A., Turan, B., & Turan, M. (2020). Çocuk oyunlarının ilkokul öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerine etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(2), 186–201.
- Gündüz, N., & Atav, S. (2023). Beden eğitimi ve sınıf öğretmenlerinin beden eğitimi ve oyun dersindeki oyun tercihlerinin incelenmesi. Journal of Global Sport and Education Research, 6(3), 57–73.
- Güler, H., Hacıoğlu, M., & Taşğın, Ö. (2015). Beden eğitimi derslerinde oyunların rolü. Uluslararası Spor Bilimleri Dergisi, 6(2), 88–103.
- Güler, M., Güler, M., & Tuncel, S. (2015). Beden eğitimi öğretmenlerinin derslerinde oyun tercihleri. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(1), 55–70.
- Hazar, M. (1996). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Saray Matbaası.
- Hazar, M. (1997). Çocuk oyunları ve gelişim. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 45–59.
- Jenkinson, K. A., & Benson, A. C. (2010). Barriers to Providing Physical Education and Physical Activity in Victorian State Secondary Schools. Australian Journal of Teacher Education, 35(8). https://doi.org/10.14221/ajte.2010v35n8.1 .
- Johnson, B. R. (1997). Examining the validity structure of qualitative research. Education, 118(3), 282–292.
- Kerkez, F. (2006). Oyun ve egzersizin yuva ve anaokuluna giden 5–6 yaş grubu çocuklarda fiziksel ve motor gelişime etkisinin araştırılması [Doktora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi]. Karadeniz Teknik Üniversitesi.
- Kılıçoğlu, A. (2006). Oyunun eğitimdeki yeri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39(1), 67–80.
- Landis, J. R., & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33(1), 159–174. https://doi.org/10.2307/2529310
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2012). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı 29.08.2012 tarihli ve 139 sayılı karar. http://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2013_03/06051805_cilt1.pdf
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Beden eğitimi ve oyun öğretim programı. https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/20181023115223781-06.%20Beden%20E%C4%9Ftimi%20ve%20Oyun%202018-124%20Eki%20%C3%96P.pdf.pdf
- Mo, W., Saibon, J. B., Li, Y., Li, J., & He, Y. (2024). Effects of game-based physical education program on enjoyment in children and adolescents: a systematic review and meta-analysis. BMC public health, 24(1), 517.
- Mössig, S., & Beni, S. (2022). Nonlinear processes in PE teachers’ innovation practices. Teaching and Teacher Education, 112, 103635. https://doi.org/10.1016/j.tate.2021.103635
- Özkan, Z., & Samur, Y. (2017). Oyunlaştırma yönteminin öğrencilerin motivasyonları üzerine etkisi. Ege Eğitim Dergisi, 18(2), 857–886. https://doi.org/10.19126/eed.379582
- Özsaydı, Ş. (2024). Beden eğitimi derslerinde öğretim yaklaşımlarının öğrenci motivasyonu ve katılımı üzerindeki etkileri. Spor Eğitim Dergisi, 8(3), 191–199.
- Park, İ., Avcı, P., & Bayrakdar, A. (2020). Beden eğitimi ve oyun dersi kapsamında oyun ve fiziksel etkinlik kartının geliştirilmesi. Herkes İçin Spor ve Rekreasyon Dergisi, 2(2), 95–100.
- Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods: Integrating theory and practice (4th ed.). SAGE.
- Sandelowski, M. (1986). The problem of rigor in qualitative research. Advances in Nursing Science, 8(3), 27–37.
- Sarışık, S., Akça, E., Karasu, C., & Karabacak, K. (2023). İlkokullarda uygulanan beden eğitimi ve oyun dersinin sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre incelenmesi. Göbeklitepe Eğitim ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(2), 82–96.
- Serhatlıoğlu, B., & Kalo, F. (2022). İlkokul öğrencilerinin beden eğitimi ve oyun dersine ilişkin görüşleri. Turkish Journal of Educational Studies, 9(2), 133–157.
- Shinebourne, P. (2011). The theoretical underpinnings of interpretative phenomenological analysis (IPA). Existential Analysis, 22(1), 16–32.
- Smith, J. A., & Osborn, M. (2015). Interpretative phenomenological analysis as a useful methodology for research on the lived experience of pain. British Journal of Pain, 9(1), 41–42.
- Smith, J. A., Flowers, P., & Larkin, M. (2009). Interpretative phenomenological analysis: Theory, method and research. SAGE.
- Yogman, M., Garner, A., Hutchinson, J., Hirsh-Pasek, K., & Golinkoff, R. M. (2018). The power of play: A pediatric role in enhancing development in young children. Pediatrics, 142(3), e20182058.
- Zhou, Y., et al. (2025). Associations between class-level factors and student MVPA. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 22, Article 1.
There are 41 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Physical Training and Sports, Physical Training and Sports Pedagogy |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Submission Date | September 9, 2025 |
| Acceptance Date | October 20, 2025 |
| Publication Date | December 22, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 6 Issue: 3 |
s