SINIF ÖĞRETMENLERİNİN AKIL ve ZEKÂ OYUNLARININ İLKOKULDA KULLANIMINA YÖNELİK DEĞERLENDİRMELERİ

Dilek Güneş; Eyup Yünkül

doi:10.47994/usbad.893591

Araştırma Makalesi

ASSESSMENTS OF CLASSROOM TEACHERS ON THE USE OF MIND AND INTELLIGENCE GAMES IN PRIMARY SCHOOL

Yıl 2021, Sayı: 5, 784 - 803, 20.04.2021

Dilek Güneş Eyup Yünkül

https://doi.org/10.47994/usbad.893591

Cited By: 2

Öz

The aim of this study is to determine the effects of mind and intelligence games on primary school students based on teachers' opinions. A phenomenology pattern from qualitative research patterns will be used in the research. The study group of the research will be composed of 16 primary school teachers who will be selected by the multi-stage sampling method. A semi-structured interview form developed by the researcher will be used as a data collection tool in the research. The data obtained in the study will be analyzed using the content analysis technique. According to the research findings, according to the answers of the teachers in the sample group, it was concluded that strategy games were the most played game category. The teachers in the study stated that they played the mind and intelligence games in free activities and in games and physical activities lessons. Teachers stated that they mostly used mind and intelligence games in mathematics lessons and that they mostly made use of mind and intelligence games about geometric objects in mathematics lesson. It was concluded that teachers generally play digital games in the classroom and these games vary at grade levels and the most preferred digital software is EBA.

Anahtar Kelimeler

Mind and Intelligence Games, Classroom Teachers, Primary School Students

Kaynakça

Alkan, A. & Mertol, H. (2017). Üstün Yetenekli Öğrenci Velilerinim Akıl-Zekâ Oyunları ile İlgili Düşünceleri. Ahi Evran Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 1(1), 57-62.
Ayan, S., Memiş, U. A., Eynur, B. R. & Kabakçı, A. (2012). Özel Eğitime İhtiyaç Duyan Çocuklarda Oyuncak ve Oyunun Önemi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi 2(4), 80-89.
Baran, M. (1993). Çocuk Oyunları. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Bogdan, R. C. & Biklen, S. K. (1992). Qualitative Research for Education. Boston. MA: Allyn and Bacon.
Bottino, R. M., Ott, M. & Tavella, M. (2008). The Impact of Mind Game Playing on Children's Reasoning Abilities: Reflections from an Experience. In Proceedings of the 2nd European Conference on Game Based Learning (ECGBL), (pp.51-57). Academic Conferences-Academic Publishing International, Reading, UK.
Bottino, R. M., Ott, M. & Tavella, M. (2013). Investigating the Relationship Between School Performance and the Abilities to Play Mind Games. In European Conference on Games Based Learning, 62. Academic Conferences International Limited.
Bottino, R. M., Ott, M., Tavella, M. & Benigno, V. (2010). Can Digital Mind Games Be Used To İnvestigate Students’ Reasoning Abilities. In Proceedings of the 4th ECGBL Conference on Games Based Learning Copenhagen, Denmark, Academic, Conferences 31(10), 31-39.
Can, D. (2020). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Zeka Oyunlarını Öğretim Süreciyle Bütünleştirmeye Yönelik Görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 50, 172-190.
Çetin, A. & Özbuğutu, E. (2020). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Akıl-Zeka Oyunları İle İlgili Görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 1(37), 93-99.
Demirel, T. (2015). Zekâ Oyunlarının Türkçe ve Matematik Derslerinde Kullanılmasının Ortaokul Öğrencileri Üzerindeki Bilişsel ve Duyuşsal Etkilerinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Devecioğlu, Y. & Karadağ, Z. (2014). Amaç, Beklenti ve Öneriler Bağlamında Zeka Oyunları Dersinin Değerlendirilmesi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 9(1), 41-61 Dijital Oyunlar Raporu (2019). Erişim Adresi: https://www.guvenlioyna.org.tr/dosya/SSIzp.pdf Erişim Tarihi: 10.04.2021.
Doğanay, J. (1998). Anasınıfına Devam Eden Çocukların Ebeveynlerinin Çocuk Oyun Ve Oyuncakları Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Erdoğan, A., Çevirgen Eryılmaz, A. & Atasay, M. (2017). Oyunlar ve Matematik Öğretimi: Stratejik Zekâ Oyunlarının Sınıflandırılması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 10(2), 287-311.
Göncü, A. (2005). Oyunun Çocuğun Hayatındaki Yeri. Gelişim ve Öğrenme (13.Baskı) içinde (69-70). Ankara: Nobel Yayınları.
Hatch, J. A. (2002). Doing Qualitative Research in Education Settings. Albany: Suny Press.
Katrancı, M. & Gülhan, M. (2018). Sınıf Öğretmenlerinin Türkçe Derslerinde Teknoloji Kullanımına Yönelik Görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı) 6(11), 773-797.
Korkusuz, M. E. & Karamete, A. (2013). Eğitsel Oyun Geliştirme Modelleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi 7(2), 78-109.
Mackey, A. P., Hill, S. S., Stone, S. I. & Bunge, S. A. (2011). Differential Effects of Reasoning and Speed Training in Children. Developmental Science 14(3), 582–590.
Marangoz, D. (2018). Mekanik Zeka Oyunlarının İlkokul 2. Sınıf Öğrencilerinin Zihinsel Beceri Düzeylerine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Marangoz, D. & Demirtaş, Z. (2017). Mekanik Zekâ Oyunlarının İlkokul 2. Sınıf Öğrencilerinin Zihinsel Beceri Düzeylerine Etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 10(53), 612-621.
MEB, (2013). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Zekâ Oyunları Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: A Sourcebook. Beverly Hills: Sage.
Özet, İ. (2014). Kent Araştırmaları ve Nitel Yöntem. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Patton M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. (Çev.). Bütün, M. & Demir, S.B. Ankara: PegemA Yayıncılık. Rubin, H. J. & Rubin, I. S. (2005). Qualitative Interviewing: The Art of Hearing Data. Thousand Oaks, CA: Sage.
Sadıkoğlu, A. (2017). Zekâ ve akıl Oyunları Dersinin Değerler Eğitimindeki Rolünün Öğretmen Görüşlerine göre Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Sağlam, M. (2016). Erken Çocukluk Döneminde Oyun. (Ed.). Ayşegül Ulutaş. Okul Öncesi Eğitimde Oyun (1-9) içinde. Ankara: Eğiten Kitap.
Savaş, M. A. (2019). Zekâ Oyunları Eğitiminin Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Becerileri Üzerine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi. Bartın.
Van Manen, M. (2016). Researching Lived Experience: Human Science for An Action Sensitive Pedagogy. New York: Routledge.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Sargın, M. & Taşdemir, M. (2020). Seçmeli Zekâ Oyunları Dersi Öğretim Programının Öğretmenler Tarafından Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 19(75), 1444-1460.
Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı [TTKB]. (2013). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Zekâ Oyunları Dersi Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.
Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T. & Akbulut, A. (2016). Çocukların Dijital Oyun Kullanımına İlişkin Annelerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi 24(5), 2263-2278.
Tüm Üstün Zekâlılar Derneği [TÜZDER]. (2020).Erişim Adresi: https://tuzder.org/zeka-ve-akil-oyunlari/ Erişim Tarihi: 06.03.2021.
Tuğrul, B., Ertürk, H. G., Özen Altınkaynak, Ş. & Güneş, G. (2014). Oyunun Üç Kuşaktaki Değişimi. The Journal of Academic Social Science Studies 27, 1-16.
Tuğrul, B. (2019). Oyunun Gücü. (Ed.). Ayşe Belgin Aksoy. Okul Öncesi Eğitimde Oyun (12-31) içinde. Ankara: Hedef Yayınları.
Yöndemli, E. N. & Taş, İ. D. (2018). Zekâ Oyunlarının Ortaokul Düzeyindeki Öğrencilerde Matematiksel Muhakeme Yeteneğine Olan Etkisi. Turkish Journal of Primary Education 3(2), 46-62.

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN AKIL ve ZEKÂ OYUNLARININ İLKOKULDA KULLANIMINA YÖNELİK DEĞERLENDİRMELERİ

Yıl 2021, Sayı: 5, 784 - 803, 20.04.2021

Dilek Güneş Eyup Yünkül

https://doi.org/10.47994/usbad.893591

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmanın amacı öğretmen görüşlerine dayalı olarak akıl ve zekâ oyunlarının ilkokul öğrencileri üzerindeki etkilerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden olgubilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu çok aşamalı örnekleme yöntemiyle seçilen 16 ilkokul öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen veriler içerik analizi tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre örneklem grubundaki öğretmenlerin cevapları doğrultusunda strateji oyunlarının en çok oynatılan oyun kategorisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmadaki öğretmenler akıl ve zekâ oyunlarını genellikle serbest etkinlikler ve oyun ve fiziki etkinlikler derslerinde oynattıklarını belirtmişlerdir. Öğretmenler akıl ve zekâ oyunlarını en çok matematik derslerinde kullandıklarını ve matematik dersinde de akıl ve zekâ oyunlarından çoğunlukla geometrik cisimler konusunda yararlandıklarını ifade etmişlerdir. Öğretmenlerin sınıfta genellikle dijital oyunlar oynattıkları ve bu oyunların sınıf düzeylerinde çeşitlilik gösterdiği ve en çok tercih edilen dijital yazılımın ise EBA olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Akıl ve Zekâ Oyunları, Sınıf Öğretmenleri, İlkokul Öğrencileri

Kaynakça

Alkan, A. & Mertol, H. (2017). Üstün Yetenekli Öğrenci Velilerinim Akıl-Zekâ Oyunları ile İlgili Düşünceleri. Ahi Evran Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 1(1), 57-62.
Ayan, S., Memiş, U. A., Eynur, B. R. & Kabakçı, A. (2012). Özel Eğitime İhtiyaç Duyan Çocuklarda Oyuncak ve Oyunun Önemi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi 2(4), 80-89.
Baran, M. (1993). Çocuk Oyunları. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Bogdan, R. C. & Biklen, S. K. (1992). Qualitative Research for Education. Boston. MA: Allyn and Bacon.
Bottino, R. M., Ott, M. & Tavella, M. (2008). The Impact of Mind Game Playing on Children's Reasoning Abilities: Reflections from an Experience. In Proceedings of the 2nd European Conference on Game Based Learning (ECGBL), (pp.51-57). Academic Conferences-Academic Publishing International, Reading, UK.
Bottino, R. M., Ott, M. & Tavella, M. (2013). Investigating the Relationship Between School Performance and the Abilities to Play Mind Games. In European Conference on Games Based Learning, 62. Academic Conferences International Limited.
Bottino, R. M., Ott, M., Tavella, M. & Benigno, V. (2010). Can Digital Mind Games Be Used To İnvestigate Students’ Reasoning Abilities. In Proceedings of the 4th ECGBL Conference on Games Based Learning Copenhagen, Denmark, Academic, Conferences 31(10), 31-39.
Can, D. (2020). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Zeka Oyunlarını Öğretim Süreciyle Bütünleştirmeye Yönelik Görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 50, 172-190.
Çetin, A. & Özbuğutu, E. (2020). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Akıl-Zeka Oyunları İle İlgili Görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 1(37), 93-99.
Demirel, T. (2015). Zekâ Oyunlarının Türkçe ve Matematik Derslerinde Kullanılmasının Ortaokul Öğrencileri Üzerindeki Bilişsel ve Duyuşsal Etkilerinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Devecioğlu, Y. & Karadağ, Z. (2014). Amaç, Beklenti ve Öneriler Bağlamında Zeka Oyunları Dersinin Değerlendirilmesi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 9(1), 41-61 Dijital Oyunlar Raporu (2019). Erişim Adresi: https://www.guvenlioyna.org.tr/dosya/SSIzp.pdf Erişim Tarihi: 10.04.2021.
Doğanay, J. (1998). Anasınıfına Devam Eden Çocukların Ebeveynlerinin Çocuk Oyun Ve Oyuncakları Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Erdoğan, A., Çevirgen Eryılmaz, A. & Atasay, M. (2017). Oyunlar ve Matematik Öğretimi: Stratejik Zekâ Oyunlarının Sınıflandırılması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 10(2), 287-311.
Göncü, A. (2005). Oyunun Çocuğun Hayatındaki Yeri. Gelişim ve Öğrenme (13.Baskı) içinde (69-70). Ankara: Nobel Yayınları.
Hatch, J. A. (2002). Doing Qualitative Research in Education Settings. Albany: Suny Press.
Katrancı, M. & Gülhan, M. (2018). Sınıf Öğretmenlerinin Türkçe Derslerinde Teknoloji Kullanımına Yönelik Görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı) 6(11), 773-797.
Korkusuz, M. E. & Karamete, A. (2013). Eğitsel Oyun Geliştirme Modelleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi 7(2), 78-109.
Mackey, A. P., Hill, S. S., Stone, S. I. & Bunge, S. A. (2011). Differential Effects of Reasoning and Speed Training in Children. Developmental Science 14(3), 582–590.
Marangoz, D. (2018). Mekanik Zeka Oyunlarının İlkokul 2. Sınıf Öğrencilerinin Zihinsel Beceri Düzeylerine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Marangoz, D. & Demirtaş, Z. (2017). Mekanik Zekâ Oyunlarının İlkokul 2. Sınıf Öğrencilerinin Zihinsel Beceri Düzeylerine Etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 10(53), 612-621.
MEB, (2013). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Zekâ Oyunları Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: A Sourcebook. Beverly Hills: Sage.
Özet, İ. (2014). Kent Araştırmaları ve Nitel Yöntem. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Patton M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. (Çev.). Bütün, M. & Demir, S.B. Ankara: PegemA Yayıncılık. Rubin, H. J. & Rubin, I. S. (2005). Qualitative Interviewing: The Art of Hearing Data. Thousand Oaks, CA: Sage.
Sadıkoğlu, A. (2017). Zekâ ve akıl Oyunları Dersinin Değerler Eğitimindeki Rolünün Öğretmen Görüşlerine göre Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Sağlam, M. (2016). Erken Çocukluk Döneminde Oyun. (Ed.). Ayşegül Ulutaş. Okul Öncesi Eğitimde Oyun (1-9) içinde. Ankara: Eğiten Kitap.
Savaş, M. A. (2019). Zekâ Oyunları Eğitiminin Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Becerileri Üzerine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi. Bartın.
Van Manen, M. (2016). Researching Lived Experience: Human Science for An Action Sensitive Pedagogy. New York: Routledge.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Sargın, M. & Taşdemir, M. (2020). Seçmeli Zekâ Oyunları Dersi Öğretim Programının Öğretmenler Tarafından Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 19(75), 1444-1460.
Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı [TTKB]. (2013). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Zekâ Oyunları Dersi Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.
Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T. & Akbulut, A. (2016). Çocukların Dijital Oyun Kullanımına İlişkin Annelerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi 24(5), 2263-2278.
Tüm Üstün Zekâlılar Derneği [TÜZDER]. (2020).Erişim Adresi: https://tuzder.org/zeka-ve-akil-oyunlari/ Erişim Tarihi: 06.03.2021.
Tuğrul, B., Ertürk, H. G., Özen Altınkaynak, Ş. & Güneş, G. (2014). Oyunun Üç Kuşaktaki Değişimi. The Journal of Academic Social Science Studies 27, 1-16.
Tuğrul, B. (2019). Oyunun Gücü. (Ed.). Ayşe Belgin Aksoy. Okul Öncesi Eğitimde Oyun (12-31) içinde. Ankara: Hedef Yayınları.
Yöndemli, E. N. & Taş, İ. D. (2018). Zekâ Oyunlarının Ortaokul Düzeyindeki Öğrencilerde Matematiksel Muhakeme Yeteneğine Olan Etkisi. Turkish Journal of Primary Education 3(2), 46-62.

Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Konular	Alan Eğitimleri
Bölüm	Araştırma Makaleleri
Yazarlar	Dilek Güneş 0000-0002-2206-2793 Eyup Yünkül 0000-0002-6177-3766
Yayımlanma Tarihi	20 Nisan 2021
Kabul Tarihi	24 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2021 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA	Güneş, D., & Yünkül, E. (2021). SINIF ÖĞRETMENLERİNİN AKIL ve ZEKÂ OYUNLARININ İLKOKULDA KULLANIMINA YÖNELİK DEĞERLENDİRMELERİ. Uluslararası Sosyal Bilimler Akademi Dergisi(5), 784-803. https://doi.org/10.47994/usbad.893591