Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Screening, Diagnosis, and Evaluation Processes of Visually Impaired Children in Early Childhood

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 19 - 28, 31.12.2023

Hasan Hüseyin Yıldırım

Öz

This study aims to examine the screening, diagnosis, and evaluation of visually impaired individuals in Türkiye within the framework of relevant research. In the study, the theoretical framework for the identification of visually impaired children in early childhood is given; secondly, the practices for screening for the identification of visually impaired children are introduced. Thirdly, the assessment tools used in the process of identification of children with visual impairment were included and the findings of the research were discussed within the framework of the relevant literature. Fourth and finally, in line with the literature, recommendations were made for the screening, diagnosis, and evaluation of visually impaired individuals in Türkiye.

Anahtar Kelimeler

Early childhood visually impaired diagnostics.

Kaynakça

  • Demiryürek, P. (2017). Görme yetersizliğinde tarama, tanı, değerlendirme. H. Gürgür ve P. Şafak (Ed.), İşitme ve görme yetersizliği içinde (s. 216-237). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ergün, P., Köken, G. N., Coşar, E., Şahin, F. K., Arıöz, D. T. ve Yılmazer, M. (2011). Gebelerin üçlü tarama testi ve gebelikte yapılan diğer testler hakkındaki bilgi düzeyinin ölçülmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 10(4), 403-408.
  • Gay, L. R., Mills, G. E., ve Airasian, P. (2006). Educational research: Competencies for analysis and applications. Pearson.
  • Gürsel, O. (2010). Matematik öğretimi. İbrahim Diken (Ed.), İlköğretimde kaynaştırma içinde (s.444-477). Pegem Akademi.
  • İnce, M., Kılıç, Y. ve Yıldırım, H. H. (2023). Otizm spektrum bozukluğu olan çocukların oyun becerilerine yönelik yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 7(2), 162-178.
  • İnce, M., Kılıç, Y. ve Şafak, P. (2023). Özel eğitim öğretmenlerinin alternatif destekleyici iletişim sistemlerine (ADİS) ilişkin görüş ve önerileri. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 6(2), 654-673. http://doi.org/10.33400/kuje.1340217
  • Kapçı, EG, Küçüker, S. ve Uslu, RI (2010). Yaş ve aşama anketleri Türk çocukları için ne kadar uygulanabilir? Erken Çocukluk Özel Eğitiminde Konular, 30 (3), 176-188. https://doi.org/10.1177/0271121410373149
  • Karabulut, A. ve Tavil, Y. Z. (2016). Zihin engellilere kardeş aracılığıyla sunulan öğretim programının oyun kurallarının öğretiminde etkililiği. Abant İzzet Baysal University Faculty of Education Journal, 16 (3), 884-901. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/aibuefd/issue/24917/263018
  • Karabulut, A., Yandı, A. ve Kaya, A. (2019). Özel eğitim bölümünde öğrenim gören öğretmen adaylarının öz yeterlik inançlarının belirlenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 23(2), 555-574.
  • Kirk, S., Gallagher, J. J. Ve Coleman, M. R. (2014). Educating exceptional children. Cengage Learning.
  • Marul, E. (2023). Individuals with multiple disabilities in Türkiye Descriptive content analysis. African Educational Research Journal, 11(3), 320-337.
  • Memorial Tıbbi Yayın Kurulu (2022). Prenatal tarama ve tanı testleri nedir? https://www.memorial.com.tr/tani-ve-testler/prenatal-tarama-ve-tani-testleri-nedir
  • Millî Eğitim Bakanlığı, (2020). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. (Resmî Gazete. 31152)
  • Özkubat, U. ve Özdemir, S. (2014). A comparison of social skills in Turkish children with visual impairments children with intellectual impairments and typically developing children. International Journal of Inclusive Education, 18(5), 500-514.
  • Özyürek, M. (2016). Özel eğitimde ölçümleme ve değerlendirme. Kök Yayıncılık.
  • Özyürek, A., Özdemir, E. S. ve Yavuz, E. C. (2022). Erken çocuklukla bilişsel gelişimin değerlendirmesinde kullanılan araçlar. Çocuk ve Gelişim Dergisi, 5(9), 78-96
  • Sağlık Bakanlığı, (2022). Tarama programları. https://hsgm.saglik.gov.tr/tr/cocukergen-tp-liste
  • Sak, U. (2010). Üstün zekâlılar: Özellikleri, tanılanmaları, eğitimleri. Maya Akademi.
  • Sazak, E., Bozak, B., Çay, E. ve Dada, Ş.D. (2020). Erken çocukluk özel eğitimine yönelik Türkiye’de gerçekleştirilmiş tek denekli araştırmaların gözden geçirilmesi. SBedergi, 4(6), 1-25.
  • Senemoğlu, N. (2020). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya (27. Baskı). Anı Yayıncılık.
  • Snow, C. E. ve Van Hemel, S. B. (Eds.). (2008). Early childhood assessment: Why, what, and how. Washington, D.C.: National Academies Press.
  • Sucuoğlu, B. (2004). Türkiye'de kaynaştırma uygulamaları: yayınlar/araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02), 15-23.
  • Şafak, P. (2012). Özel gereksinimli öğrenciler için eğitim ortamlarının düzenlenmesi. A. Ataman (Ed.), Temel eğitim öğretmenleri için kaynaştırma uygulamaları ve özel eğitim içinde (s. 128-140). Ankara: Vize Yayıncılık.
  • Şafak, P., Çakmak, S., Kan, A. ve O'Dwyer P. A. (2013). Gazi işlevsel görme değerlendirme aracı ile az gören öğrencilerin görme becerilerinin değerlendirilmesi (Proje No: 111K549). Ankara.
  • Yalaz, K. ve Epir, S. (1982). The denver developmental screening test: Normative data for Ankara children. The Turkish journal of pediatrics, 25(4), 245-258.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • Yüreğir, Ö., Büyükkurt, S., Koç. ve Pazarbaşı, A. (2012). Prenatal (doğum öncesi) tanı. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 21(1), 80-94.

Görme Engelli Çocukları Erken Çocukluk Döneminde Tarama, Tanılama ve Değerlendirme Süreçleri

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 19 - 28, 31.12.2023

Hasan Hüseyin Yıldırım

Öz

Bu çalışmada, ilgili araştırmalar çerçevesinde Türkiye’de görme engelli bireylerin tarama, tanılama ve değerlendirme durumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, görme engelli çocukların erken çocuklukta tanılanmalarına ilişkin kuramsal çerçeveye yer verilmiş; ikinci olarak, görme engelli çocukların tanılanmaları için yapılan taramalara yönelik yapılan uygulamalar tanıtılmıştır. Üçüncü olarak ise görme engelli çocukların tanılanması sürecinde kullanılan değerlendirme araçlarına yer verilerek, incelenen araştırma bulguları ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır. Dördüncü ve nihai olarak, literatür doğrultusunda, Türkiye’de görme engelli bireylerin tarama, tanılama ve değerlendirme durumlarına yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Erken çocukluk görme engelli tanılama.

Kaynakça

  • Demiryürek, P. (2017). Görme yetersizliğinde tarama, tanı, değerlendirme. H. Gürgür ve P. Şafak (Ed.), İşitme ve görme yetersizliği içinde (s. 216-237). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ergün, P., Köken, G. N., Coşar, E., Şahin, F. K., Arıöz, D. T. ve Yılmazer, M. (2011). Gebelerin üçlü tarama testi ve gebelikte yapılan diğer testler hakkındaki bilgi düzeyinin ölçülmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 10(4), 403-408.
  • Gay, L. R., Mills, G. E., ve Airasian, P. (2006). Educational research: Competencies for analysis and applications. Pearson.
  • Gürsel, O. (2010). Matematik öğretimi. İbrahim Diken (Ed.), İlköğretimde kaynaştırma içinde (s.444-477). Pegem Akademi.
  • İnce, M., Kılıç, Y. ve Yıldırım, H. H. (2023). Otizm spektrum bozukluğu olan çocukların oyun becerilerine yönelik yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 7(2), 162-178.
  • İnce, M., Kılıç, Y. ve Şafak, P. (2023). Özel eğitim öğretmenlerinin alternatif destekleyici iletişim sistemlerine (ADİS) ilişkin görüş ve önerileri. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 6(2), 654-673. http://doi.org/10.33400/kuje.1340217
  • Kapçı, EG, Küçüker, S. ve Uslu, RI (2010). Yaş ve aşama anketleri Türk çocukları için ne kadar uygulanabilir? Erken Çocukluk Özel Eğitiminde Konular, 30 (3), 176-188. https://doi.org/10.1177/0271121410373149
  • Karabulut, A. ve Tavil, Y. Z. (2016). Zihin engellilere kardeş aracılığıyla sunulan öğretim programının oyun kurallarının öğretiminde etkililiği. Abant İzzet Baysal University Faculty of Education Journal, 16 (3), 884-901. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/aibuefd/issue/24917/263018
  • Karabulut, A., Yandı, A. ve Kaya, A. (2019). Özel eğitim bölümünde öğrenim gören öğretmen adaylarının öz yeterlik inançlarının belirlenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 23(2), 555-574.
  • Kirk, S., Gallagher, J. J. Ve Coleman, M. R. (2014). Educating exceptional children. Cengage Learning.
  • Marul, E. (2023). Individuals with multiple disabilities in Türkiye Descriptive content analysis. African Educational Research Journal, 11(3), 320-337.
  • Memorial Tıbbi Yayın Kurulu (2022). Prenatal tarama ve tanı testleri nedir? https://www.memorial.com.tr/tani-ve-testler/prenatal-tarama-ve-tani-testleri-nedir
  • Millî Eğitim Bakanlığı, (2020). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. (Resmî Gazete. 31152)
  • Özkubat, U. ve Özdemir, S. (2014). A comparison of social skills in Turkish children with visual impairments children with intellectual impairments and typically developing children. International Journal of Inclusive Education, 18(5), 500-514.
  • Özyürek, M. (2016). Özel eğitimde ölçümleme ve değerlendirme. Kök Yayıncılık.
  • Özyürek, A., Özdemir, E. S. ve Yavuz, E. C. (2022). Erken çocuklukla bilişsel gelişimin değerlendirmesinde kullanılan araçlar. Çocuk ve Gelişim Dergisi, 5(9), 78-96
  • Sağlık Bakanlığı, (2022). Tarama programları. https://hsgm.saglik.gov.tr/tr/cocukergen-tp-liste
  • Sak, U. (2010). Üstün zekâlılar: Özellikleri, tanılanmaları, eğitimleri. Maya Akademi.
  • Sazak, E., Bozak, B., Çay, E. ve Dada, Ş.D. (2020). Erken çocukluk özel eğitimine yönelik Türkiye’de gerçekleştirilmiş tek denekli araştırmaların gözden geçirilmesi. SBedergi, 4(6), 1-25.
  • Senemoğlu, N. (2020). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya (27. Baskı). Anı Yayıncılık.
  • Snow, C. E. ve Van Hemel, S. B. (Eds.). (2008). Early childhood assessment: Why, what, and how. Washington, D.C.: National Academies Press.
  • Sucuoğlu, B. (2004). Türkiye'de kaynaştırma uygulamaları: yayınlar/araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02), 15-23.
  • Şafak, P. (2012). Özel gereksinimli öğrenciler için eğitim ortamlarının düzenlenmesi. A. Ataman (Ed.), Temel eğitim öğretmenleri için kaynaştırma uygulamaları ve özel eğitim içinde (s. 128-140). Ankara: Vize Yayıncılık.
  • Şafak, P., Çakmak, S., Kan, A. ve O'Dwyer P. A. (2013). Gazi işlevsel görme değerlendirme aracı ile az gören öğrencilerin görme becerilerinin değerlendirilmesi (Proje No: 111K549). Ankara.
  • Yalaz, K. ve Epir, S. (1982). The denver developmental screening test: Normative data for Ankara children. The Turkish journal of pediatrics, 25(4), 245-258.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • Yüreğir, Ö., Büyükkurt, S., Koç. ve Pazarbaşı, A. (2012). Prenatal (doğum öncesi) tanı. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 21(1), 80-94.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Görme Engelli Eğitimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Hasan Hüseyin Yıldırım 0000-0001-5125-8069

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 16 Aralık 2023
Kabul Tarihi 31 Aralık 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yıldırım, H. H. (2023). Görme Engelli Çocukları Erken Çocukluk Döneminde Tarama, Tanılama ve Değerlendirme Süreçleri. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 19-28.