PROBLEMS ENCOUNTERED BY FOOTBALL INFRASTRUCTURE TRAINERS IN INFRASTRUCTURE TRAINING AND SUGGESTIONS FOR SOLUTIONS
Öz
As a result of many managerial and systemic deficiencies, the disruptions in the training processes of talented football players in the infrastructure of our country cause many talented Turkish football players to disappear unnoticed. For this reason, it is aimed to investigate the problems and solution suggestions faced by football infrastructure coaches regarding infrastructure education in this research. Easily accessible sampling method was used to determine the participants in the study. The sample of the research consisted of 14 youth football coaches. Research data were collected through a semi-structured interview form developed by the researcher. Since the research data were collected during the Covid-19 pandemic, interviews with the participants were conducted remotely, with interactive communication tools. The data obtained in the research were analyzed with the content analysis method. According to the results of the research, It has been determined that the infrastructure coaches have problems with the training hours of the families of the athletes and as a solution they recommend that the training be taken to the evening hours and that the Ministry of National Education and the school administration consider the licensed athletes on leave. It has been determined that the coaches have problems with the facilities of the clubs and the budget, and as a solution, they suggest the construction of functional facilities, the provision of nutrition and accommodation opportunities in the facilities, the opening of schools where the athletes will study, the allocation of more budget to the infrastructure and the establishment of the TFF's infrastructure expenditure inspection unit. It has been determined that the coaches have problems related to the economic problems in the infrastructures of the clubs regarding the implementation of the Football Federation, and as a solution, they suggest providing free financial support, allocating a share of the money spent to the A-teams, and giving incentives to the infrastructure compared to the players they remove from the clubs' infrastructure. It has been determined that the infrastructure coaches have problems related to the inexperience, lack of education, easy certification and as a solution they recommend that creating the opportunity to work under the supervision of another trainer, ensuring that the content given in trainer trainings is in line with world standards, coaching exams are carried out with a serious and responsible awareness so that not everyone gets a coaching certificate. It has been determined that clubs experience ignorance, style and vision problems about their managers and as a solution they recommend that to produce constructive solutions for infrastructure problems in football and to produce constructive solutions for these problems, with managers with a football background who are closely connected to the future goals of the club.
Kaynakça
- Abdelhamid Elemiri A., Hassan Mohamed M. (2015). Obstacles influencing the educational-training environment of the junior weightlifters according to elite coaches' perceptions (Evaluative study with strategic approach). Journal of Applied Sports Science. 5(3), 104-118.
- Abraham A., Collins D., Martindale R. (2006). The coaching schematic: Validation through expert coach consensus. Journal of Sports Sciences. 24(6), 549-564.
- Akkoyun S. (2014). Türkiye'deki futbol kulüplerinin altyapılarının yapılanması, yönetim biçimleri, idare yapısı ve Avrupa'daki örneklerle kıyaslanması. Doktora Tezi. İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
- Araújo FP., Miller KC., Manner CK. (2014). The effect of Brazilian soccer club infrastructure and player experience on individual player success. Journal of Physical Education and Sports Management. 1(1), 93-99.
- Ataol E. (2019). Türkiye profesyonel futbolunda altyapıda başarılı olmuş kulüplerin yapılanmaları ve yönetim şekillerinin incelenmesi (Altınordu ve Gençlerbirliği örneği). Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
- Atav S. (2020). Türkiye’de uygulanan master coach hentbol antrenör eğitim programının antrenör görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
- Berg BL., Lune H. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (H. Aydın, Çev.). Eğitim Yayınevi. Konya.
- Bilgin, N. (2014) Sosyal bilimlerde içerik analizi. Siyasal Kitabevi. Ankara.
- Bridgewater S., Stray S. (2002). Brand values and a typology of premiership football fans. Warwick Business School Working Paper. https://warwick.ac.uk/newsandevents/pressreleases/research_finds_eager/premier_league_fan_research_2002a.pdf. [Erişim tarihi: 10.06.2021]
- Can N. (2017). Sporcu ve antrenörlerin spor tesislerinin kullanımı konusunda istek ve beklentilerinin incelenmesi (Elazığ İli örneği). Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
- Creswell JW. (2018). Nitel araştırma yöntemleri. (Çeviren: Bütün M., Demir SB.). Siyasal Kitabevi. Ankara.
- Çevik S., Onağ Z. (2019). Türkiye’de altyapıdan futbolcu yetişememesinin nedenleri ve çözüm önerileri üzerine nitel bir araştırma. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 14(2), 326-343.
- Dimitrow R. (2008). Gender violence, fan activism and public relations in sport: The case of “Footy Fans Against Sexual Assault”. Public Relations Review. 34(2), 90-98.
- Donuk B. (2005). Spor yöneticiliği ve istihdam alanları. Ötüken Yayınları. İstanbul.
- Elbir OE. (2018). Futbol endüstrisinde markalaşmanın Türkiye ve Avrupa’daki profesyonel futbol kulüplerinin ekonomik yapılarına etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Muğla.
- Erdoğan BS. (2011). Türkiye’deki antrenör eğitiminin ilkesel ve yapısal problemlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
- Eren A. (2015). Spor kulüplerinde görev yapan yöneticilerin eğitim durumları ve yeterlilikleri. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
- Erpolat M. (2007). Futbol kalecilerinde esneklik özelliklerinin tespiti ve değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Enstitüsü. Konya.
- Göral K. (2014). Futbol antrenörlerinin yeterlilikleri, karar verme stratejileri ve takım performansları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bolu.
- Karagözoğlu C. (1994). Spor yöneticilerinin yeterlikleri, İstanbul örneği. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
- Kozma G. (2014). The spatial development of sports facilities within the cities: a Central European case study. Geosport for Society. 1(1-2), 19-28.
- Kümbetoğlu B. (2005). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. Bağlam Yayıncılık. İstanbul.
- Kwon YS., Lee BK., Sohn SY. (2020). Optimal location-allocation model for the installation of rooftop sports facilities in metropolitan areas. European Sport Management Quarterly. 20(2), 189-204.
- Meral S. (2010). Ailelerin çocuklarını futbol okullarına gönderme sebeplerinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
- Merriam SB. (2009). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev.). Nobel Akademi Yayıncılık. Ankara.
- Mesquita I., Borges M., Rosado A., De Souza A. (2011). Handball coaches’ perceptions about the value of working competences according to their coaching background. Journal of Sports Science & Medicine. 10(1), 193-202.
- Nacar E. (2011). Türk spor eğitiminde spor tesislerinin yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi. Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
- North J., Piggott D., Rankin-Wright A., Ashford M. (2020). An empirical examination of UK coaches’ issues and problems, and their support and advice networks. International Sport Coaching Journal. 7(3), 283-294.
- O’Reilly N., Berger IE., Hernandez T., Parent MM., Seguin B. (2015). Urban sportscapes: An environmental deterministic perspective on the management of youth sport participation. Sport Management Review. 18(2), 291-307.
- Patton MQ. (2002). Qualitative Evaluation and Research Methods. 3rd edition. Sage Publication. London.
- Rafoss K., Troelsen J. (2010). Sports facilities for all? The financing, distribution and use of sports facilities in Scandinavian countries. Sport in Society. 13(4), 643-656.
- Rizvandi A., Taghipour Gharbi M., Esmaeili M., Ashraf Ganjoee F. (2019). The evaluation of performance indicators of coaches in football development. Journal of Humanities Insights. 3(4), 246-252.
- Stone C. (2007). The role of football in everyday life. Soccer & Society. 8(2-3), 169-184.
- Sunay H., İmamoğlu AF. (1996). Türkiye’de antrenör eğitim programlarının etkinliği. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 1(3), 66-84.
- Türkmen M., Yıldız K., Zekioğlu A. (2013). Sosyolojik açıdan sporda şiddet ve çirkin tezahüratın nedenlerinin araştırılması: Manisaspor taraftarları örneği. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi. 8(2), 15-34.
- Wicker P., Hallmann K., Breuer C. (2013). Analyzing the impact of sport infrastructure on sport participation using geo-coded data: Evidence from multi-level models. Sport Management Review. 16(1), 54-67.
- Yaşar OM. (2015). İç Anadolu Bölgesinde görev yapan futbol altyapı antrenörlerinin iş doyum düzeylerinin ve örgütsel bağlılıklarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
- Yıldırım A., Şimşek H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
- Zasimova L. (2020). Sports facilities’ location and participation in sports among working adults. European Sport Management Quarterly, https://doi.org/10.1080/16184742.2020.1828968 [Erişim tarihi: 05.06.2021]
Öz
Yönetimsel ve sistemsel birçok eksikliğin sonucu olarak ülkemizdeki altyapıda yetenekli futbolcuların yetiştirilme süreçlerindeki aksaklıklar, yetenekli birçok Türk futbolcusunun fark edilmeden kaybolup gitmesine neden olmaktadır. Bu nedenle araştırmada futbol altyapı antrenörlerinin altyapı eğitimine ilişkin karşılaştıkları problemler ve çözüm önerilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada katılımcıların belirlenmesinde kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 14 altyapı futbol antrenörü oluşturmuştur. Araştırma verileri araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma verileri Covid-19 pandemisi sürecinde toplandığından katılımcılarla görüşmeler uzaktan, interaktif iletişim araçları ile yapılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, altyapı antrenörlerinin sporcuların ailelerine ilişkin antrenman saatleri ile ilgili problem yaşadıkları ve çözüm olarak antrenmanın akşam saatlerine alınmasını, MEB’in ve okul yönetiminin lisanslı sporcuları izinli saymasını önerdikleri belirlenmiştir. Antrenörlerin kulüplerin tesislerine ilişkin tesisleşme ve bütçe ile ilgili problem yaşadıkları ve çözüm olarak fonksiyonel tesisler inşa edilmesini, tesislerde beslenme ve barınma imkânlarının sağlanmasını, tesislerin içinde sporcuların öğrenim görecekleri okulların açılmasını, altyapıya daha fazla bütçe ayrılmasını ve TFF’nin altyapı harcama denetleme birimi oluşturmasını önerdikleri saptanmıştır. Antrenörlerin Futbol Federasyonunun uygulamalarına ilişkin kulüplerde özellikle altyapılarda ekonomik sıkıntılar ile ilgili problem yaşadıkları ve çözüm olarak karşılıksız maddi desteğin sağlanmasını, A takımlara harcanan paradan pay ayrılmasını, kulüplerin altyapılarından çıkardıkları oyunculara oranla altyapıya teşvik verilmesini önerdikleri tespit edilmiştir. Antrenörlerin altyapı antrenörlerinin yeterliliğine ilişkin tecrübesizlik, eğitim eksikliği, kolay belge verilmesi ile ilgili problem yaşadıkları ve çözüm olarak başka bir antrenör gözetiminde çalışma imkânının yaratılmasını, antrenör eğitimlerinde verilen içeriğin dünya standartlarına uygun olmasını, her önüne gelenin antrenörlük belgesi almaması için antrenörlük sınavlarının ciddiyet ve sorumluluk bilinciyle yapılmasını önerdikleri belirlenmiştir. Antrenörlerin kulüplerin yöneticilerine ilişkin bilgisizlik, üslup, vizyon problemi yaşadıkları ve çözüm olarak futbolda altyapı sorunlarının ve bu sorunlara yönelik yapıcı çözümler üretmenin, kulübün gelecek hedeflerine sıkı sıkıya bağlı futbol geçmişine sahip yöneticilerle mümkün olacağını önerdikleri saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abdelhamid Elemiri A., Hassan Mohamed M. (2015). Obstacles influencing the educational-training environment of the junior weightlifters according to elite coaches' perceptions (Evaluative study with strategic approach). Journal of Applied Sports Science. 5(3), 104-118.
- Abraham A., Collins D., Martindale R. (2006). The coaching schematic: Validation through expert coach consensus. Journal of Sports Sciences. 24(6), 549-564.
- Akkoyun S. (2014). Türkiye'deki futbol kulüplerinin altyapılarının yapılanması, yönetim biçimleri, idare yapısı ve Avrupa'daki örneklerle kıyaslanması. Doktora Tezi. İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
- Araújo FP., Miller KC., Manner CK. (2014). The effect of Brazilian soccer club infrastructure and player experience on individual player success. Journal of Physical Education and Sports Management. 1(1), 93-99.
- Ataol E. (2019). Türkiye profesyonel futbolunda altyapıda başarılı olmuş kulüplerin yapılanmaları ve yönetim şekillerinin incelenmesi (Altınordu ve Gençlerbirliği örneği). Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
- Atav S. (2020). Türkiye’de uygulanan master coach hentbol antrenör eğitim programının antrenör görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
- Berg BL., Lune H. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (H. Aydın, Çev.). Eğitim Yayınevi. Konya.
- Bilgin, N. (2014) Sosyal bilimlerde içerik analizi. Siyasal Kitabevi. Ankara.
- Bridgewater S., Stray S. (2002). Brand values and a typology of premiership football fans. Warwick Business School Working Paper. https://warwick.ac.uk/newsandevents/pressreleases/research_finds_eager/premier_league_fan_research_2002a.pdf. [Erişim tarihi: 10.06.2021]
- Can N. (2017). Sporcu ve antrenörlerin spor tesislerinin kullanımı konusunda istek ve beklentilerinin incelenmesi (Elazığ İli örneği). Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
- Creswell JW. (2018). Nitel araştırma yöntemleri. (Çeviren: Bütün M., Demir SB.). Siyasal Kitabevi. Ankara.
- Çevik S., Onağ Z. (2019). Türkiye’de altyapıdan futbolcu yetişememesinin nedenleri ve çözüm önerileri üzerine nitel bir araştırma. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 14(2), 326-343.
- Dimitrow R. (2008). Gender violence, fan activism and public relations in sport: The case of “Footy Fans Against Sexual Assault”. Public Relations Review. 34(2), 90-98.
- Donuk B. (2005). Spor yöneticiliği ve istihdam alanları. Ötüken Yayınları. İstanbul.
- Elbir OE. (2018). Futbol endüstrisinde markalaşmanın Türkiye ve Avrupa’daki profesyonel futbol kulüplerinin ekonomik yapılarına etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Muğla.
- Erdoğan BS. (2011). Türkiye’deki antrenör eğitiminin ilkesel ve yapısal problemlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
- Eren A. (2015). Spor kulüplerinde görev yapan yöneticilerin eğitim durumları ve yeterlilikleri. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
- Erpolat M. (2007). Futbol kalecilerinde esneklik özelliklerinin tespiti ve değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Enstitüsü. Konya.
- Göral K. (2014). Futbol antrenörlerinin yeterlilikleri, karar verme stratejileri ve takım performansları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bolu.
- Karagözoğlu C. (1994). Spor yöneticilerinin yeterlikleri, İstanbul örneği. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
- Kozma G. (2014). The spatial development of sports facilities within the cities: a Central European case study. Geosport for Society. 1(1-2), 19-28.
- Kümbetoğlu B. (2005). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. Bağlam Yayıncılık. İstanbul.
- Kwon YS., Lee BK., Sohn SY. (2020). Optimal location-allocation model for the installation of rooftop sports facilities in metropolitan areas. European Sport Management Quarterly. 20(2), 189-204.
- Meral S. (2010). Ailelerin çocuklarını futbol okullarına gönderme sebeplerinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
- Merriam SB. (2009). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev.). Nobel Akademi Yayıncılık. Ankara.
- Mesquita I., Borges M., Rosado A., De Souza A. (2011). Handball coaches’ perceptions about the value of working competences according to their coaching background. Journal of Sports Science & Medicine. 10(1), 193-202.
- Nacar E. (2011). Türk spor eğitiminde spor tesislerinin yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi. Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
- North J., Piggott D., Rankin-Wright A., Ashford M. (2020). An empirical examination of UK coaches’ issues and problems, and their support and advice networks. International Sport Coaching Journal. 7(3), 283-294.
- O’Reilly N., Berger IE., Hernandez T., Parent MM., Seguin B. (2015). Urban sportscapes: An environmental deterministic perspective on the management of youth sport participation. Sport Management Review. 18(2), 291-307.
- Patton MQ. (2002). Qualitative Evaluation and Research Methods. 3rd edition. Sage Publication. London.
- Rafoss K., Troelsen J. (2010). Sports facilities for all? The financing, distribution and use of sports facilities in Scandinavian countries. Sport in Society. 13(4), 643-656.
- Rizvandi A., Taghipour Gharbi M., Esmaeili M., Ashraf Ganjoee F. (2019). The evaluation of performance indicators of coaches in football development. Journal of Humanities Insights. 3(4), 246-252.
- Stone C. (2007). The role of football in everyday life. Soccer & Society. 8(2-3), 169-184.
- Sunay H., İmamoğlu AF. (1996). Türkiye’de antrenör eğitim programlarının etkinliği. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 1(3), 66-84.
- Türkmen M., Yıldız K., Zekioğlu A. (2013). Sosyolojik açıdan sporda şiddet ve çirkin tezahüratın nedenlerinin araştırılması: Manisaspor taraftarları örneği. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi. 8(2), 15-34.
- Wicker P., Hallmann K., Breuer C. (2013). Analyzing the impact of sport infrastructure on sport participation using geo-coded data: Evidence from multi-level models. Sport Management Review. 16(1), 54-67.
- Yaşar OM. (2015). İç Anadolu Bölgesinde görev yapan futbol altyapı antrenörlerinin iş doyum düzeylerinin ve örgütsel bağlılıklarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
- Yıldırım A., Şimşek H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
- Zasimova L. (2020). Sports facilities’ location and participation in sports among working adults. European Sport Management Quarterly, https://doi.org/10.1080/16184742.2020.1828968 [Erişim tarihi: 05.06.2021]
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 22 Ağustos 2022 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Mayıs 2022 |
| Kabul Tarihi | 8 Ağustos 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 16 Sayı: 2 |
