Research Article
BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ AKADEMİK ÖZ DÜZENLEME BECERİLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ
Abstract
Bu araştırmanın amacı, beden eğitimi ve spor öğretmeni adaylarının akademik öz düzenleme becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmaya Bingöl Üniversitesi bünyesinde bulunan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulunda beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünde öğrenim gören tesadüfi yöntemle seçilmiş 170 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplama araçları olarak; Manuel Martinez-Pons (2000) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Kaplan (2014) tarafından yapılan akademik öz düzenleme ölçeği ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Kişisel bilgi formu ve öz düzenleme ölçeğinden elde edilen veriler SPSS paket programı ile istatistiksel analizleri yapılmıştır. Adaylara ilişkin kişisel bilgiler ve envanter toplam puanları ve faktör puanları frekans (f) ve yüzde (%) değerleri tespit edilerek verilmiştir. Adayların öz düzenleme becerilerinin belirlemek için ikili karşılaştırılmalarda t testi, çoklu karşılaştırmalarda ise tek yönlü varyans analizi (Anova) testleri yapılmıştır. Araştırma sonuçları neticesinde akademik öz düzenleme becerileri ile cinsiyet, yaş, sınıf ve genel akademik not ortalaması değişkenine göre anlamlı farklılıklar tespit edilmemiştir. Sonuç olarak; beden eğitimi öğretmen adaylarının akademik öz düzenleme düzeyleri ile araştırmada kullanılan demografik özellikler olan cinsiyet, yaş, sınıf ve genel akademik not ortalaması değişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmemiştir. Öz düzenlemenin bireyin hedeflerine ulaşması için çok önemli bir kavram olduğu ve kişinin planladığı hedeflerine yönelik olarak yapacağı davranışlara göre şekilleneceğinden, herhangi bir değişkene göre farklılaşmayacağı söylenilebilir.
References
- 1. Martinez-Pons M. (2000). Effective transfer as a self-regulatoryprocess: İmplications for adult education. Paper Presented At The Royaumont Symposium On Self-Learning, Paris.
- 2. Kaplan E. (2014). Beden egitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinde öz-düzenleme: ölçek uyarlama çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- 3. Izgar H., Dilmaç B. (2008). Yönetici adayı öğretmenlerin öz yeterlik algıları ve epistemolojik inançlarının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 437-446.
- 4. Alcı B., Altun S. (2007). Lise öğrencilerinin matematik dersine yönelik öz düzenleme ve biliş üstü becerileri, cinsiyete, sınıfa ve alanlara göre farklılaşmakta mıdır? Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.16(1), 33–44.
- 5. Gömleksiz MN., Demiralp D. (2012). Öğretmen adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerine ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 11(3), 777-795.
- 6. Bandura A. (1991) Socia icognitive theory of regulation. Organizational Behaviorand Human Decision Processes. 50, 248-287.
- 7. Vohs KD., Baumeister RF. (2004). Understanding self-regulation: An introduction. RF. Baumeister ve KD. Vohs (Eds), Handbook of Self-Regulation: Research, Theory, and Application. New York, NY: GuilfordPress.
- 8. Zimmerman BJ., Kitsantas A. (2014). Comparing the predictive power of self-discipline and self-regulation measures of learning. Contemporary Educational Psychology. (39), 145-155.
- 9. Raffaelli M., Crockett LJ., Shen Y. (2005). Develop mental stability and change in self-regulation from childhood to adolescence. Journal of Genetic Psychology. (166), 54–75.
- 10. Usher EL., Pajares F. (2008). Sources of self-efficacy in school: Critical review of the literatüre and future directions. Review of Educational Research. 78, 751-796.
- 11. Sağırlı MÖ., Azapağası E. (2009). Üniversite öğrencilerinin öğrenmede öz düzenlemeyi öğrenme becerilerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 42(2), 129-161.
- 12. Wolters CA., Hussain M. (2015). Investigating gritandits relation with college students’ self-regulated learning and academic achievement. Metacognition Learning. (10), 293-311.
- 13. Wolters AA., Pintrich PR. (1998). Contextual differences in student motivation and self-regulated learning in mathmatics, english and social studies classrooms. Instructional Science. (26), 27-47.
- 14. Zee M., De Bree E. (2016). Students’ self-regulation and achievement in basic reading and mathskills: The role of student-teacher relationships in middle childhood. European Journal of Developmental Psychology. (10), 1-16.
- 15. Aybek B., Aslan S. (2017). Öğretmen adaylarının öz-düzenleme düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama. 13(3), 455-470.
- 16. Demirel M., Erdoğan Ö., Aydın Ö. (2014). Öğretmen adaylarının öz düzenleyici öğrenme stratejilerini kullanma düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi. 4(8), 69- 84.
- 17. Gömleksiz MN., Demiralp D. (2012). Öğretmen adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerine ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 11(3), 777-795.
- 18. Saracaloğlu AS., Aldan Karademir Ç., Dursun F., Altın M., Üstündağ N. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerinin, akademik öz-yeterlik, akademik kontrol odağı ve akademik başarıları ile ilişkisi. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature And History of Turkishor Turkic. 12(33), 379-402.
- 19. Yüksel İ. (2013). Öğretimsel stil tercihlerinin öz-düzenleme beceri düzeylerini yordama gücü. Dicle Üniversitesi, Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. (20), 212-229.
- 20. Kaplan E., Certel Z. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinin akademik öz-düzenlemelerinin incelenmesi. Mediterranean Journal of Humanities. 8(1), 237-246.
- 21. Tezel Şahin F. (2015). Beden eğitimi ve spor yüksekokulunda öğrenim gören öğrencilerin öz düzenleme yeterliliklerinin incelenmesi, International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS). Special Issue (4), 425-438.
- 22. Turan MB., Koç K. (2018). Examination of the effect of the instructional styles of pre-service physical education and sports teachers on the ability of self-regulation. Asian Journal of Educationand Training. 4(4), 302-308.
- 23. Karasar N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel yayıncılık, Ankara, 52.
- 24. Çıngı H. (1994). Örnekleme Kuramı, H.Ü. Fen Fakültesi Yayınları, Ankara, 346.
- 25. Büyüköztürk Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (7.Baskı), Pegem Akademi Yayıncılık, 40.
- 26. Taşkapı C. (2015). Öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi ve öz düzenleme becerileri ile olan ilişkisi. Yüksek Lisans tezi. Doğu Akdeniz Üniversitesi Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Kuzey Kıbrıs.
- 27. Haşlaman T. (2005). Programlama dersi ile ilgili öz-düzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Bir Yapısallık Modeli, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- 28. Kuyumcu VA. (2011). Öz-düzenleme stratejileri öğretiminin öğrencilerinin İngilizce başarılarına, öz-düzenleme stratejileri kullanımına ve tutumlarına etkisi. Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
- 29. Yılmaz H. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin öz-düzenleme düzeyleri ile kullandıkları öğretim uygulamaları düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- 30. Zimmerman BJ. (2002). “Becoming a self-regulated learner: An Overview”, Theory Into Practice, Taylor & Francis, Ltd. 41(2), 64-70.
- 31. Güler M. (2015). Öğretmen adaylarının öz-düzenleme becerilerinin; duygusal zekâları, epistemolojik inançları ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
- 32. Özkatar Kaya E. (2018). Beden eğitimi öğretmeni adaylarının epistemolojik inançları, akademik öz düzenleme ve öz yeterlilik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
- 33. Pintrich PR., De Groot EV. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33-40.
- 34. Andrew S., Vialle W. (1998). “Nursingstudents’ self-efficacy, self-regulated Learning and academic performance in science teaching”. Paper Presented at the Australian Association for Research in Education Conference.
- 35. Miller JW. (2000). “Exploring the source of self regulated learning: TheInfluence of Internaland External Comparisons”. Journal of Instructioanal Psycholohy, 2(1), 1-34.
Year 2020,
Volume: 14 Issue: 2, 214 - 224, 03.08.2020
Abstract
References
- 1. Martinez-Pons M. (2000). Effective transfer as a self-regulatoryprocess: İmplications for adult education. Paper Presented At The Royaumont Symposium On Self-Learning, Paris.
- 2. Kaplan E. (2014). Beden egitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinde öz-düzenleme: ölçek uyarlama çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- 3. Izgar H., Dilmaç B. (2008). Yönetici adayı öğretmenlerin öz yeterlik algıları ve epistemolojik inançlarının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 437-446.
- 4. Alcı B., Altun S. (2007). Lise öğrencilerinin matematik dersine yönelik öz düzenleme ve biliş üstü becerileri, cinsiyete, sınıfa ve alanlara göre farklılaşmakta mıdır? Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.16(1), 33–44.
- 5. Gömleksiz MN., Demiralp D. (2012). Öğretmen adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerine ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 11(3), 777-795.
- 6. Bandura A. (1991) Socia icognitive theory of regulation. Organizational Behaviorand Human Decision Processes. 50, 248-287.
- 7. Vohs KD., Baumeister RF. (2004). Understanding self-regulation: An introduction. RF. Baumeister ve KD. Vohs (Eds), Handbook of Self-Regulation: Research, Theory, and Application. New York, NY: GuilfordPress.
- 8. Zimmerman BJ., Kitsantas A. (2014). Comparing the predictive power of self-discipline and self-regulation measures of learning. Contemporary Educational Psychology. (39), 145-155.
- 9. Raffaelli M., Crockett LJ., Shen Y. (2005). Develop mental stability and change in self-regulation from childhood to adolescence. Journal of Genetic Psychology. (166), 54–75.
- 10. Usher EL., Pajares F. (2008). Sources of self-efficacy in school: Critical review of the literatüre and future directions. Review of Educational Research. 78, 751-796.
- 11. Sağırlı MÖ., Azapağası E. (2009). Üniversite öğrencilerinin öğrenmede öz düzenlemeyi öğrenme becerilerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 42(2), 129-161.
- 12. Wolters CA., Hussain M. (2015). Investigating gritandits relation with college students’ self-regulated learning and academic achievement. Metacognition Learning. (10), 293-311.
- 13. Wolters AA., Pintrich PR. (1998). Contextual differences in student motivation and self-regulated learning in mathmatics, english and social studies classrooms. Instructional Science. (26), 27-47.
- 14. Zee M., De Bree E. (2016). Students’ self-regulation and achievement in basic reading and mathskills: The role of student-teacher relationships in middle childhood. European Journal of Developmental Psychology. (10), 1-16.
- 15. Aybek B., Aslan S. (2017). Öğretmen adaylarının öz-düzenleme düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama. 13(3), 455-470.
- 16. Demirel M., Erdoğan Ö., Aydın Ö. (2014). Öğretmen adaylarının öz düzenleyici öğrenme stratejilerini kullanma düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi. 4(8), 69- 84.
- 17. Gömleksiz MN., Demiralp D. (2012). Öğretmen adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerine ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 11(3), 777-795.
- 18. Saracaloğlu AS., Aldan Karademir Ç., Dursun F., Altın M., Üstündağ N. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerinin, akademik öz-yeterlik, akademik kontrol odağı ve akademik başarıları ile ilişkisi. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature And History of Turkishor Turkic. 12(33), 379-402.
- 19. Yüksel İ. (2013). Öğretimsel stil tercihlerinin öz-düzenleme beceri düzeylerini yordama gücü. Dicle Üniversitesi, Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. (20), 212-229.
- 20. Kaplan E., Certel Z. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinin akademik öz-düzenlemelerinin incelenmesi. Mediterranean Journal of Humanities. 8(1), 237-246.
- 21. Tezel Şahin F. (2015). Beden eğitimi ve spor yüksekokulunda öğrenim gören öğrencilerin öz düzenleme yeterliliklerinin incelenmesi, International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS). Special Issue (4), 425-438.
- 22. Turan MB., Koç K. (2018). Examination of the effect of the instructional styles of pre-service physical education and sports teachers on the ability of self-regulation. Asian Journal of Educationand Training. 4(4), 302-308.
- 23. Karasar N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel yayıncılık, Ankara, 52.
- 24. Çıngı H. (1994). Örnekleme Kuramı, H.Ü. Fen Fakültesi Yayınları, Ankara, 346.
- 25. Büyüköztürk Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (7.Baskı), Pegem Akademi Yayıncılık, 40.
- 26. Taşkapı C. (2015). Öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi ve öz düzenleme becerileri ile olan ilişkisi. Yüksek Lisans tezi. Doğu Akdeniz Üniversitesi Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Kuzey Kıbrıs.
- 27. Haşlaman T. (2005). Programlama dersi ile ilgili öz-düzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Bir Yapısallık Modeli, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- 28. Kuyumcu VA. (2011). Öz-düzenleme stratejileri öğretiminin öğrencilerinin İngilizce başarılarına, öz-düzenleme stratejileri kullanımına ve tutumlarına etkisi. Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
- 29. Yılmaz H. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin öz-düzenleme düzeyleri ile kullandıkları öğretim uygulamaları düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- 30. Zimmerman BJ. (2002). “Becoming a self-regulated learner: An Overview”, Theory Into Practice, Taylor & Francis, Ltd. 41(2), 64-70.
- 31. Güler M. (2015). Öğretmen adaylarının öz-düzenleme becerilerinin; duygusal zekâları, epistemolojik inançları ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
- 32. Özkatar Kaya E. (2018). Beden eğitimi öğretmeni adaylarının epistemolojik inançları, akademik öz düzenleme ve öz yeterlilik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
- 33. Pintrich PR., De Groot EV. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33-40.
- 34. Andrew S., Vialle W. (1998). “Nursingstudents’ self-efficacy, self-regulated Learning and academic performance in science teaching”. Paper Presented at the Australian Association for Research in Education Conference.
- 35. Miller JW. (2000). “Exploring the source of self regulated learning: TheInfluence of Internaland External Comparisons”. Journal of Instructioanal Psycholohy, 2(1), 1-34.
There are 35 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Sports Medicine |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | August 3, 2020 |
| Submission Date | May 12, 2020 |
| Acceptance Date | July 4, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 14 Issue: 2 |
